O crime de Ana Enjamio, a enxeñeira de 25 anos que recibiu unha trintena de puñaladas no portal da súa casa en Vigo o 17 de decembro de 2016 ao regresar dunha cea de empresa, está rodeado de varios interrogantes que o xuízo que acolle estes días a Audiencia de Pontevedra trata de resolver.
Quen a abordou e coseuna a puñaladas e cal foi a arma homicida son as dúas cuestións capitais que un xurado popular, composto por cinco homes e catro mulleres, deberán esclarecer no seu veredicto.
Pero hai máis, coma se efectivamente houbo acoso e fustrigación, físico e telemático, por parte do único acusado, César A.O., por mor de que a vítima rompese a relación sentimental que mantiveron varios meses, tal e como sosteñen a fiscal e as acusacións particular, exercida pola familia, e a popular, pola Xunta.
Tamén se dirime neste xuízo se o sospeitoso do crime subtraeu o móbil da vítima, tras supostamente cosela a coiteladas, e desfíxose do mesmo, igual que da arma do crime, que a Policía non puido achar, así como as pezas que levaba postas aquela noite.
César A.O. nega matar a Ana e os seus defensa esgrime que non hai ningunha proba que o inculpe do crime. Ademais, o seu avogado, apuntou que durante esas datas investigábanse varios asaltos sexuais pola mesma zona e que non hai que descartar a ningún suposto sospeitoso.
A roupa de Ana Enjamio contiña ADN de César A.O.
Con todo, hai unha serie de indicios que apuntan a César A.O.. O testemuño presencial da garda civil diante do portal de Ana cun home da mesma complesión que César, o ADN de César na roupa de Ana e a gravación dunha cámara de seguridade dunha gasolineira minutos previos do crime onde aparece o coche do acusado son algunhas das probas que ten o xurado para dar un veredicto nos próximos días.
A pesar de todas as probas incriminatorias, Cesar A.O. séguese mostrando seguro e inocente. Alega que tras a cea e dar unha volta con varios compañeiros, incluída Ana Enjamio, foise a casa dos seus pais, onde chegou sobre as 5.30 horas, aínda que no xuízo contou que non se acordaba da hora; e que ao non poder durmir duchouse e foi a buscar aos seus dous fillos a Vilagarcía, onde vive o seu exmujer, para dar un paseo con eles. Os seus pais, por contra, declararon á Policía que César chegou a casa ás 7.00 horas, 90 minutos máis tarde do que aquel sostén. Ademais, unha amiga e compañeira de traballo de vítima e acusado testificou que este se marchou con présa, logo de preguntar onde aparcara o coche no que ía levar a Ana á súa casa.
Xa as alegacións fan pensar que César mente, pero hai máis. A Policía Científica localizou restos de sangue de Ana Enjamio no cadro de mandos e no pulsador da luneta térmica. Con todo, A defensa esgrime que ambos mantiveran relacións sexuais nese coche incluso cando ela tiña a menstruación.
Ademais, a vítima mantiña unha conversación coa súa exnovio, co que reiniciara a relación, que se cortou neses instantes ao ser bloqueado desde o teléfono dela. Chamouna varias veces pero lle deu como apagado ou fóra de cobertura. Logo recobrou a actividade pero conectado a unha antena diferente á que habitualmente lle daba cobertura cando estaba no seu domicilio, situada na avenida de Madrid pero xa nun tramo máis afastado, coincidente coa traxectoria do vehículo rexistrado polas cámaras de seguridade dunha gasolineira próxima.
A ruptura da relación por parte de Ana xerou unha obsesión por parte do acusado
A última proba incriminatoria cara ao sospeitoso é a nota de suicidio que deixou en casa dos seus pais. O instrutor da investigación policial declarou no xuízo que a nota de despedida que deixou en casa dos seus pais foi o indicio que lles faltaba para consideralo o principal sospeitoso do crime. Deduciu que a carta a escribiu pasadas 30 horas do crime, cando "xa tiña consciencia da verdadeira magnitude" dos seus actos, e que ao pedirlle perdón á vítima por cousas que "en vida xa non lle podía perdoar" fíxoo para "aliviarse".
A obsesión que tiña coa vítima tras a ruptura por parte dela da relación sentimental foi un dos aspectos centrais do xuízo. César A.O. admitiu que a seguiu a través dunha aplicación telefónica, que lle subtraeu o móbil nunha viaxe a Portugal, que lle enviou mensaxes e fotos de ambos ao exnovio de Ana, e que se presentou na súa casa e onde tiña aparcado o coche. Iso si, sostén que ambos mantiveron a súa relación ata o día en que ela foi asasinada, "clandestina" a partir de que transcendeu na empresa onde ambos traballaban, e que non a hostigaba nin ela estaba atemorizada.
Con todo, as súas amigas, e tamén a súa exnovio, dixeron que estaba "angustiada" e "atemorizada", e que lles confesou que na cea César encerrouse con ela no baño pero non conseguira o que quería", algo ao que o acusado referiuse como "un escarceo" sexual.
Todas as probas apuntan a el. Testemuñas aclárano e agora o xurado terá que decidir sobre o futuro do crime de Ana Enjamio.
