Investigadores do xuízo que se celebra esta semana na Audiencia Nacional contra unha ducia de independentistas galegos por "enxalzar" e "xustificar" o ideario deResistencia Galega situaron a orixe do Día da Galiza Combatente, cuxas celebracións do 11 de outubro de 2014 e 2015 son obxecto do proceso, na homenaxe a dous terroristas falecidos.
Os independentistas galegos Alfonso García e Iria Calvero compareceron este martes, durante a segunda sesión do xuízo, despois de que o luns o fixesen os outros dez acusados: Juan José Pérez Lorenzo, Salvador Gómez Crespo, José Antonio Fernández, Óscar Gómez, Borja Mejuto, Enrique Torres, José Antonio González Maceiras, Antón Arias Curto e Isabel Iglesias, como membros ou simpatizantes de Causa Galiza; e Uxio Caamaño, outro integrante de Ceivar.
Os feitos investigados viran ao redor dos actos celebrados en 2014 e 2015 con motivo do 11 de outubro, Día da Galiza Combatente. A Fiscalía reclama para os doce acusados penas de entre catro e doce anos de cárcere por delitos de integración nunha organización criminal para a comisión de delitos de enaltecemento dunha organización terrorista e enaltecemento do terrorismo, e pide tamén que se disolvan as dúas entidades independentistas: Causa Galiza e Ceivar.
Nesta segunda sesión tamén compareceron unha serie de funcionarios para testificar sobre o Día da Galiza Combatente deses dous anos, unha celebración que, segundo indicou un deles, comezaron a investigar por mor da sentenza de 2014 que declarou organización terrorista a Resistencia Galega.
De acordo con esta testemuña, o 11 de outubro é elixido como o Día da Galiza Combatente porque nese mesmo día de 1991 morreron Lola e Pepe, "dous terroristas do Exército Guerrilheiro do Povo Galego Ceive", ao estalar un artefacto explosivo que ían colocar na discoteca Clangor de Santiago de Compostela, o que deixou un terceiro morto e máis de 50 feridos.
O 11 de outubro "institucionalizouse" no ano 2000 coa celebración conxunta de dúas entidades independentistas, Primeira Linha e Ami –dedicada a captar combatentes para Resistencia Galega, conforme a devandita sentenza–. En 2004 prodúcese unha "escisión" e "Ami celébrao en solitario ata 2013", relatou o funcionario. A raíz do citado fallo, Ami "autodisólvese" e "entón Causa Galiza faise cargo da celebración".
"Consideramos que, como enaltecemento que se facía da figura deses dous terroristas falecidos, (estes festexos) poderían constituír delito e (...) plasmamos todo o devir das distintas organizacións independentistas ata constituír Causa Galiza como un embrión de partido político", ilustrou.
MÉTODOS DE LOITA. A Fiscalía trouxo a colación un informe incautado nun dos rexistros realizados no marco da investigación no que se fai referencia a unha reunión entre o Bloque Nacionalista Galego (BNG) e Causa Galiza e alúdese a posicións "historicamente diverxentes" entre ambos polos métodos de loita.
O dirixente do BNG Bieito Lobeira confirmou que esa reunión tivo lugar, pero rexeitou o contido dese informe, precisando que a data está mal, posto que o encontro tivo lugar en 2013, non en 2012 como reflexa, e que non se falou do recurso á violencia como método de loita por parte de Causa Galiza.
"Desde o BNG mantemos unha aposta clara e inequívoca polo uso de vías exclusivamente políticas, democráticas e pacíficas (...) E á hora de manter relacións con Causa Galiza partimos desa mesma base", sostivo.
Tanto Lobeira Domínguez como Xavier Vence, outro dirixente do BNG que testificou este martes, sostiveron que o obxectivo da reunión era que o partido político presentase a Causa Galiza e outras organizacións "a idea de crear unha plataforma de carácter cívico, aberta a todos os sectores do nacionalismo, (...) para defender os intereses de Galicia".
Os nove membros e simpatizantes de Causa Galiza que declararon o luns na sesión inaugural defenderon que os actos nos que participaron foran comunicados previamente á Delegación ou á Subdelegación do Goberno e que se desenvolveron sen altercados.
Así, Pérez Lorenzo definiu a Causa Galiza como "unha plataforma ampla a favor da soberanía nacional, dos dereitos de determinación de Galicia, na que estaban integradas multitudes de organizacións políticas, sociais e persoas a título individual".
ACTOS A FAVOR DE CONDENADOS POR VIOLENCIA. Pola súa banda, García e Calvero –que se declararon non culpables– explicaron que ambos exerceron como "simpatizantes" de Ceivar ata 2014, cando pasaron a formar parte do que o primeiro acusado definiu como "un organismo antirrepresivo que denuncia a represión do Estado español en Galicia" e defende os dereitos das persoas afectadas por esta suposta represión, "sobre todo do independentismo".
Segundo expuxo a Fiscalía, os dous figuran en documentos internos de Ceivar como persoas responsables da organización en distintas comarcas galegas e participaron en actos de homenaxe a presos excarcerados antes de 2014, aínda que eles matizaron que ata a súa incorporación formal fixérono "a título persoal". "Eu son unha persoa solidaria desde hai moitos anos (...) é posible que apareza nalgún papel como contacto para algunha campaña ou algo así", xustificou Calvero.
García recoñeceu que participou en actos de recibimento a persoas condenadas por delitos de violencia, entre eles o celebrado o 13 de maio de 2017 con motivo da excarceración de Antón Santos Pérez, dirixente de Resistencia Galega. "É unha mostra de agarimo a alguén que sufriu unha condena, que acaba de saír do cárcere e que consideramos que sufriu unha condena dobre ou maior por ser presos políticos", dixo sobre este tipo de eventos.
Tamén afirmou que Ceivar asumiu a defensa legal e fixo seguimento da situación penal de persoas condenadas por delitos violentos, como pertenza a banda armada. "Non facemos xuízos de valor" sobre os ilícitos labores, apostilou.
Con todo, negou en todo momento que el fixese chamamentos concretos á violencia nos actos aos que asistiu e subliñou que Ceivar tamén se ocupa de persoas sinaladas por outro tipo de delitos e que as súas intervencións non sempre se refiren a situación de prisión, senón tamén a multas ou sancións administrativas. Segundo García, a violencia non é o factor común, senón "a represión española en Galicia".
Na mesma liña, Calvero contou que participou no mesmo acto do 13 de maio de 2017 en honra a Santos Pérez e noutros similares, e reivindicou que Ceivar "é unha organización que dá asistencia xurídica a persoas que son represaliadas pola súa militancia política", "principalmente independentistas", aínda que subliñou que non hai un "requisito" neste sentido.
