María Abuín Gey non renega dos seus apelidos, aínda que supoñan un tremendo lastre para ela: "Cando vou buscar un traballo e ven os meus datos, esa praza deixa de estar dispoñible". Tampouco os repudia a pesar de non ter, a día de hoxe, absolutamente ningún vínculo cos seus proxenitores nin irmáns, ata o punto de considerarse "orfa". "Mellor iso que ter a uns pais que seguen adorando o seu neno, aínda que sexa un asasino", xustifica nunha entrevista concedida a Espello Público.
A María separouna da súa familia o crime que perpetrou o seu irmán, El Chicle, aínda que para ela segue sendo Enrique. O seu mote chegoulle á vez que os seus primeiros escarceos cos roubos e o trapicheo de drogas, xa que no mundo da delincuencia é norma chamarse por alcumes. Os seus pais, conta ela, "sempre lle consentiron todo, o que dicía el ía a misa". E "ségueno facendo", lamenta, a pesar de saber "que matou unha nena".
E é que María, que declarará como testemuña no xuízo, non concibe como se pode "apoiar un asasino". "Eles teñen netas, incluída a filla de Enrique. Que lle maten algunha, a ver se lles gustaría que os pais do asasino fosen velo a prisión como van eles", pregúntase. "Por moito que sexa o teu fillo matou unha nena; eu non quero saber nada de ningún deles", di vehemente.
"É duro apellidarse Abuín Gey. Cando vou buscar un traballo e ven os meus datos, ese posto deixa de estar dispoñible", di María
Na súa alocución, María inclúe implicitamente a súa irmá Ana, con quen chegou a protagonizar un altercado en Rianxo despois de que esta a abordase pola rúa para recriminarlle, a berros, que dese as costas ao Chicle. Iso foi hai seis meses, nos que a postura de María non variou un chisco. "Co meu irmán non vale o perdón, se o tivese diante chegaría ás mans, seguramente", di, antes de desexar "que teña o castigo que se merece, que nunca será suficiente polo que fixo".
Ademais, María desexou sorte aos pais da vítima de cara ao xuízo. Precisamente a nai estaba a ver o programa e chamou para "dar as grazas a María, que é outra vítima máis desta desgraza".
