Lalín adopta o Circo Olimpia, varado polo Covid-19 na localidade

Os seus 20 membros comen cada día grazas á solidariedade dun pobo que os recoñeceu como veciños
Carpa do Circo Olimpia en Lalín. FACEBOOK
photo_camera Carpa do Circo Olimpia en Lalín. FACEBOOK
Cando o coronavirus sexa un mal recordo e a liberdade de movemento unha certeza, a localidade de Lalín gozará gratis cada ano do espectáculo que ofrece a gran familia do Circo Olimpia, cuxos vinte membros comen cada día grazas á solidariedade dun pobo que os recoñeceu como veciños.

Prométeo Marco Zeferino, cabeza visible dun grupo de artistas varado no municipio galego, onde o estado de alarma pillounos a contrapé, coa carpa despregada e a neveira case baleira.

“Lalín envorcouse connosco, o alcalde o primeiro, o concelleiro, Cruz Vermella. Todo o mundo, a Policía, Garda Civil, veñen por aquí, tráennos comida e pregúntannos se necesitamos algo. Non sabemos como agradecer tanto. Estamos en débeda con Lalín e cada vez que veñamos faremos funcións gratis para Lalín. é o único que podemos facer e é o que faremos cando esta pandemia termine”, asegurou a Efe Marco Zeferino.

A carpa do Circo Olimpia é branca e modesta e empeza a ser contemplada como parte do mobiliario urbano, pois leva montada no mesmo sitio seis ou sete semanas, as mesmas que os acróbatas tiñan pensado pasar en Galicia: de Lalín a Ourense, de Ourense a Lugo, de Lugo a Ferrol…

“Xa tiñamos a publicidade pedida, os carteis para as tendas e os postes, as bandeirolas de plástico”, conta Marco, que asegura que esta crise pode ser a puntilla a un negocio caprichoso e voluble, cuxos resultados dependen case máis do estado de ánimo das poboacións que visitan que do repertorio que despreguen os acróbatas nos trapecios.

“Todo está no aire. Os circos non van moi ben, aínda que hai cidades que se dan mellor que outras. Viñamos de tres pobos onde foi mal, e tiñamos fe nas seguintes cidades, pero caeunos o mundo ao chan. Todo está anulado e de nada vale preguntar porque ninguén sabe nada. Non saberemos cando poderemos traballar pero si que sairemos cunha man diante e outra detrás”, asegura.

De momento, e polo que poida vir, os vinte artistas circenses, 17 adultos e tres nenos, todos eles españois, portugueses e italianos, adestran con máscara cada día para evitar perder a forma e con ela o seu modo de levar habichuelas ao prato.

“Dedicámonos a manter o corpo porque pouco máis se pode facer. As caravanas do circo de hoxe teñen as súas comodidades, non son como as de antes, pero son recintos moi pequenos onde sería moi difícil aguantar se non fose porque podemos ir ao circo a facer ensaios, a adestrar”, asegura Marco.

Un adestramento que tamén lles permite, se non chove, agasallar aos seus novos veciños despois do aplauso diario das 20.00 con algúns sinxelos números vespertinos que a xente de Lalín agradece con mensaxes de ánimo que colgan nas súas fiestras.

En realidade, Marco sublíñao, a súa situación non difire da doutros moitos negocios que dependen de poder reunir a moita xente nun mesmo lugar para gañar diñeiro salvo, talvez, polo feito de que dos circos non se acorda ninguén.

“A xente do circo non temos axuda de ningunha clase”, asegura Marco, quen recalca a excepción daquela que lles brinda a localidade de Lalín e as súas institucións, as cales se envorcaron para que este grupo ambulante de nómades salga da corentena con ánimos suficiente para seguir despregando a súa carpa polas cidades de toda Europa.

Comentarios