En Cambados aínda hoxe hai moito hermetismo á hora de falar de Sito Miñanco. "É unha mestura de lealdade, vergoña e medo", asegura o xornalista Felipe de Luis (Madrid, 1984), autor do libro 'Sito Presidente'.
Nel relata a etapa na que este narcotraficante liderou un equipo de fútbol, o do seu pobo natal, que protagonizou éxitos deportivos -colleuno en categoría rexional e estivo a piques de ascender a Segunda División- e que acabou engulido entre luxos e excesos.
"Buscaba facer un retrato íntimo de Sito e da xente que lle rodeaba", explica este madrileño fincado en Pontevedra, que considera que "esta é unha historia de xente anónima que chegou a vivir algo inaudito" para un pobo que tiña apenas 13.000 habitantes.
A Miñanco, que controlou o club entre 1986 e 1989, "gustáballe moito o fútbol", explica De Luis. Pero non foi esta paixón a que lle animou a iso. A decisión tomouna tras morrer o seu pai.
"A súa morte marcoulle moito. Podía ter outros intereses, pero iso pesoulle", afirma o autor.
"Él quería ser como un Deus en Cambados. A súa xente era o máis importante para el", recorda De Luís, que para documentar este libro entrevistou a exjugadores do Cambados, xornalistas que viviron esa época e incluso a familiares do propio Sito.
Un deles, o seu tío 'Xepe', que nunca estivo cómodo coa actuación do seu sobriño, xunto ao adestrador Mario Guede, polo que Sito Miñanco apostou ata o final "a pesar das adversidades", e 'Toti', un xogador ao que o narcotraficante vía "como un irmán pequeno".
Desde o primeiro momento quedou claro quen mandaba no club. "Tiña que demostrar que el estaba alí", apunta Felipe de Luís.
E non tardaron en chegar as extravagancias e os malgastes de diñeiro, moito máis escandaloso ao tratarse dun equipo que non era profesional.
Aínda que "hai moitas lendas", quen viviron esa época falan de concentracións no Parador de Cambados, soldos millonarios, bolsas de diñeiro, agasallo de coches, luxosas festas ou ata desprazamentos en planadora pola ría de Arousa para ir xogar contra un rival.
Ou a viaxe que Miñanco organizou para todo o persoal para celebrar un dos seus ascensos. Levoullos a Panamá. Non a todos. A moitos as súas mulleres non lles deixaron ir.
O seu soño era que o seu Cambados chegase a xogar contra o Real Madrid, o outro equipo dos seus amores
Non escatimou en gastos. Barcos de luxo e comidas pantagruélicas, prostitutas para quen as quixo. "Que ninguén diga nada do que pasou aquí", foi consígnaa no regreso a Galicia.
Sito, relatan xogadores daquela época, esforzábase "en telos moi contentos" e, para iso, non escatimaba en gastos.
O seu soño era que o seu Cambados chegase a xogar contra o Real Madrid, o outro equipo dos seus amores. "E chegou a crer que era posible", asegura De Luis.
"O que me gusta desta historia é ver a oun chea de homes humildes de pobo, que non tiñan case nin diñeiro nin saíran xamais de Cambados e de súpeto preséntaselles Sito e dilles que todo iso era para eles", destaca Felipe de Luis.
Pero todo esfumouse igual de rápido que chegou. Estalou a operación Nécora, a primeira gran operación contra o narcotráfico en Galicia. E aínda que Sito Miñanco non caeu nela, todo cambiou ao seu ao redor. Sentía perseguido e optou por desaparecer.
Sito Miñanco foi, sen sabelo, precursor dunha raza de presidentes que anos despois alagaron o fútbol español
Co equipo agonizando en Segunda B, "acabouse a historia e dunha plumada Cambados volveu ser o de antes", narra o xornalista.
O diñeiro, aos poucos, deixou de chegar. A moitos custoulle dixerilo. "A diferenza era abismal. Pasárono moi mal", explica o autor.
Dalgún xeito Sito Miñanco foi, sen sabelo, precursor dunha raza de presidentes que anos despois alagaron o fútbol español e que, segundo o autor, "aos afeccionados facíannos graza co seu parte campechana e cómica". Como Jesús Gil. "Teñen moito en común", defende o xornalista. "Os dous eran moi impulsivos e tiñan moito carisma".
Hai quen pensa que este libro contribúe, dalgún xeito, a blanquear a imaxe do narcotraficante. Ás veces, ata o propio autor pénsao.
"A min chegoume a seducir a figura de Sito, ata que pensas en quen era. é un delincuente. Non hai dúbida", gabia De Luis. EFE
