Piñor, o pobo de Ourense que vive dos cadaleitos, desbordado polo traballo

O alcalde do municipio e empresario do sector afirma estar a vivir algo "fóra do normal"
Un operario de la empresa Ataúdes Galicia, situada en Piñor, trabaja en la fabricación de un féretro. BRAIS LORENZO (EFE)
photo_camera Un operario da empresa Ataúdes Galicia, situada en Piñor, traballa na fabricación dun féretro. BRAIS LORENZO (EFE)

Os fabricantes de cadaleitos están excedidos. A demanda aumentou e, ademais, ao dobre. José Luis González é alcalde do municipio ourensán de Piñor e empresario do ramo. No seu concello hai preto dunha decena de fábricas, todas en idéntica situación. Él por exemplo non para de vernizar, nin en fin de semana.

As caixas mortuorias de cartón reciclado e celulosa cun custo de 100 euros que propuxo un empresario madrileño por ser máis económicas, ecolóxicas, e porque alivian o traballo de construción, non callarían xamais neste municipio no que, nada máis penetrarse, asoman a tinta, a pintura e as ferraxes.

Mentres media España segue paralizada pola falta de actividade produtiva, hai outros sectores que dobran quendas para responder á alta demanda existente en todo o territorio e conseguir con tesón que a xente poida ter unha morte digna nesta urxencia pola pandemia de Covid-19.

Os fabricantes de cadaleitos, do mesmo xeito que as empresas funerarias, forman parte das actividades esenciais e o seu ritmo de traballo incrementouse moitísimo nesta crise sanitaria desencadeada por un patógeno.

Cunha poboación que apenas supera o milleiro de habitantes, este concello galego é un dos epicentros do negocio. Non en balde, concentra nove fábricas dedicadas a crear féretros e en total son máis de cincuenta persoas as que só de xeito directo viven deste sector.

O Grupo Ataúdes Gallego, que fabrica con certificado ambiental, é un dos referentes, a maior empresa do colectivo en Galicia.

O rexedor deste pobo, cun obrador que leva o seu nome, hoxe co seu xa sucesor Yago González como persoa física, recoñece que a demanda está a ser algo "fóra do normal" e refire certa "psicose" ante unha eventual falta de material.

O ritmo no número de pedidos asústalles. "Isto é así porque xa non se importa de China", concreta o primeiro edil.

Cadaleitos apilados, listos para ser transportados, no interior da empresa Yago González, situada en Piñor. BRAIS LORENZO (EFE)
Cadaleitos apilados, listos para ser transportados, no interior da empresa Yago González, situada en Piñor. BRAIS LORENZO (EFE)
 

Para garantir a seguridade, todas as fábricas tiveron que extremar as precaucións e os protocolos, fundamental para evitar os contagios e con iso impedir unha paralización da produción.

Por idéntico motivo, na fábrica de Joaquín Vázquez, situada na veciña localidade de Ribadavia, hai semanas que non deixan entrar a ninguén alleo á empresa. Apíñanse as solicitudes, non unicamente de Galicia, tamén doutras comunidades, como Madrid.

"Estamos a dobrar quendas e amplialas aos fins de semana", describe a Efe este empresario, que menciona os novos protocolos de seguridade, os cales loxicamente "repercuten" no tempo que se lle dedica. "E se puidésemos facer cincocentas caixas diarias, vendíanse", ejemplifica.

No marco das novas rutinas, no seu taller agora afánanse máis que nunca na limpeza diaria con desinfectantes varios.

"Facémolo dúas veces ao día, habilitamos zonas para que os traballadores póidanse cambiar e para que salgan paulatinamente e tamén tivemos que adaptarnos ás distancias de seguridade".

Desde o comezo do estado de alarma polo coronavirus, estes colectores para a despedida a carga unha soa persoa nun carro e non dous como sucedía antes.

Os ritos funerarios, cun máximo de tres cidadáns por defunto e precaución extrema, non son os únicos, pois, que deron un xiro radical.

"A xente agora non se para tampouco a escoller cadaleito", precisa Vázquez. Algo que ve normal, porque todo é distinto e forma parte da adaptación. Os enterros celébranse sen funeral, sen eses velorios multitudinarios e sen abrazos. O conforto é virtual.

Comentarios