a:2:{s:2:"es";s:117:"Un policía sostiene que la piedra con la que chocó un ciclista en Vigo se colocó de forma "consciente y maliciosa"";s:2:"gl";s:110:"Un policía sostén que a pedra coa que chocou un ciclista en Vigo colocouse de forma "consciente e

Mantén que a pedra "foi colocada con intención de provocar dano" porque estaba nun sitio "estratéxico, na traxectoria de ciclistas"

O axente de Policía local de Vigo instrutor do ateigado da causa que se segue contra catro membros da Comunidade de Montes de Valladares acusados de colocar obstáculos en camiños forestais para impedir o paso de ciclistas e de causar incapacidade permanente a un, sostivo que a colocación da pedra "non era fortuíta" senón que foi "unha obra humana consciente e maliciosa".

Así o comunicou na terceira sesión do xuízo por estes feitos, que se celebra na Sección Quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra, na que este mércores estivo ausente un dos acusados. Alí, o axente descartou que a pedra fora movida por caída accidental, por un animal ou outros motivos, e engadiu que a pedra "foi colocada non con intención de cortar o paso, senón de provocar dano".

En relación con iso, explicou que as pedras, tanto a que ocasionou o accidente como outras dúas que estaban no mesmo camiño, "estaban en lugares estratéxicos", "colocadas a mala fe e de forma estudada na traxectoria dos ciclistas", e pola súa situación facían "difícil" que os ciclistas puidesen corrixir a súa traxectoria unha vez que as divisasen, posto que xa estarían no aire.

"Habería que ter moitísima capacidade para poder evitalas, unha persoa normal ía ter problemas", asegurou. Ademais, remarcou que consideraron que a pedra estivera "asentada" noutro lugar porque tiña brión e marcas de rozamentos de ser arrastrada, mentres que a "cama" (o oco) orixinal na que cren que estaba asentada era "recente", estaba a uns dous metros e tiña tamén rozamentos.

Igualmente, indicou que, ao cabo dos días, unha vez que finalizaron as actuacións, os axentes procederon a quitar os precintos e devolver as pedras ao lugar que supostamente ocuparan antes do suceso. Para iso, dixo que foron necesarios dous policías, coa colaboración dun terceiro, porque eran "moi pesadas". De aí concluíu que "a pedra soa é case imposible que chegase onde estaba".

A maiores, agregou que o mesmo día do accidente unha unidade policial xa estivera previamente no circuíto pola presenza de árbores no camiño, de forma que vincularon ambos os feitos. Finalmente, o axente confirmou o ateigado policial, no que se fixo constar supostas "desavinzas verbais constantes entre os ciclistas e a comunidade de montes".

Cuestionado polos avogados da defensa sobre un coche que testemuñas dixeron ver o día dos feitos, o axente limitouse a dicir que certificaron que a descrición cos vehículos dos comuneiros, e non se conseguiu identificar aos seus ocupantes.

TESTIFICAL DE DOUS CICLISTAS. Este mércores, entre outras persoas, tamén declararon como testemuñas dous ciclistas. Un deles mantivo que as pedras atopadas no camiño o día do accidente non estaban nese lugar en días previos, e dixo que esa mesma tarde despois do suceso foi, xunto a outro home, avisar "do perigo" aos responsables da comunidade de montes.

De acordo con este home, trasladáronlles que D.G.V. lesionouse ao caer "por mor das" tallas de árbores e movementos de pedras, ao que os comuneiros responderon: "¿Non saltades pedras? Que che sae esa tamén". Así, dixo que só cando lles dixo que o ciclista non sentía as pernas preguntaron "onde fora o accidente" e apuntaron que "a ese lugar non foran a nada".

Pola súa banda, outro afeccionado ao ciclismo comentou que tres días antes "non atopara ningún obstáculo" e que o día dos feitos acudiu á primeira hora da mañá ao monte e o responsable duns operarios avisouno de que "non podía ir coa bici, que estaban a cortar árbores e cubrindo camiños" e "que se ía chamaban ao Seprona".

Comentarios