Para Alcoa son números, os de cada empregado, pero este domingo descubriron os seus rostros para facer ver que detrás deles hai máis que díxitos, que son persoas, teñen familia, temen polos seus postos de traballo e reivindican o futuro da fábrica a multinacional do aluminio ten na Coruña.
Medio centenar de traballadores participaron nunha acción titulada 'Os rostros de Alcoa' como unha forma de expresar as súas reivindicacións e humanizar a situación que están a atravesar.
Co alcalde da cidade galega, Xulio Ferreiro, en primeira fila, e a candidata do Partido Popular á alcaldía, Beatriz Mato, entre o público, un a un foron saíndo os empregados de Alcoa ao escenario da Tribuna Pública da Praza de Fábrica de Tabacos para pór nome ao drama que viven desde hai meses.
Desde Alejandro, número 12.333, ata Fani, 12.670, algúns xa xubilados, uns con 40 anos na fábrica, outros con só un, e todos con familias detrás, unidos contra o peche.
O representante sindical sinala que os traballadores o están pasando moi mal e as familias sofren
As intervencións foron gravadas polo realizador Juan Lesta para ser convertidas nun documento audiovisual que reforce a loita e reivindicacións dos traballadores.
Falaron diante do micrófono, a maioría deron o número co que lles identifica Alcoa, como Neves, o 4.936, a primeira das mulleres que participaron no evento e a que máis tempo leva en activo de todos os que revelaron a súa identidade. ela faio desde fai 41 anos e está no departamento de compras.
Algún esqueceu dicir o seu número ou o seu nome e tamén houbo a quen, cos nervios, pasóuselle recibir cun abrazo ao seguinte na quenda de palabra, pero todos teñen a esperanza, como dixo Francisco, un dos xa xubilados, de que "siga botando fume a fábrica".
Ese é o desexo de Miguel Conde, que leva 19 anos na empresa e é a terceira xeración dunha familia ligada á factoría coruñesa: "Alcoa sempre trátanos como un número e somos persoas, coas nosas familias, os nosos sentimentos", confesa a Efe.
Os máis de medio centenar de traballadores de Alcoa reclamaron unha solución ao problema da enerxía
"Eu téñolle bastante agarimo á empresa, non a Alcoa que me está despedindo, pero o meu avó fixo esta fábrica, o meu pai traballou 40 anos e agora levo eu 19. Levo a fábrica dentro, é nosa e o que non queremos é que unha multinacional americana veña a sacarlle o seu froito e agora quéiraa pechar; a empresa segue sendo rendible", defende.
Tamén sostén que se en España "o prezo de enerxía é igual que o do resto dos países europeos da UE", a factoría coruñesa é "máis rendible que o resto".
"A esixencia é arrincar a planta outra vez integralmente, coa electrólise, a fundición e todo o que queiran meter debaixo da fundición, pero, sobre todo seguir sendo produtores de aluminio primario no noso país, que é un sector de futuro e hai que protexelo", asegura a Efe o 7.326, Juan Carlos López Corbacho, presidente do Comité de empresa.
"Este é un acto humano. Hai moitas empresas que están a padecer un ERE e detrás de cada un deles hai moitas vidas rotas porque as empresas cada día aplican máis este tipo de situacións", explica a piques de cumprir 30 anos no departamento de fundición.
O representante sindical sinala que "os traballadores están a pasalo moi mal e as familias sofren".
Como Corbacho, Miguel, Alejandro, Fani, Mario, Luis, Isolina, Jesús, Julio, Miguel... Os máis de medio centenar de traballadores de Alcoa reclamaron unha solución ao problema da enerxía e pediron que a fábrica non se peche, tampouco a de Avilés en Asturias, nun acto que finalizou con aplausos.
