Só unha ducia de persoas en España tiñan coñecemento das actividades que estaba a desenvolver Sito Miñanco desde 2016. Unha pequena unidade, o Grupo II do Greco Galicia, tivo a misión máis difícil de todas: seguir o rastro do capo no lugar que mellor coñecía, onde tiña a súa xente, os seus cuarteis xerais, a súa vida: as Rías Baixas. Un dos seus responsables, cuxa identidade obviar por motivos de seguridade, explica que "a maior parte do tempo pasábao no chalé de Montalvo", unha impresionante propiedade con estanque, piscina e ata un pequeno campo de fútbol de céspede situada a poucos metros dun dos areais máis emblemáticos das Rías Baixas.
"Cando mantiña reunións concretas acudía ao chalé do Rial, en Vilagarcía. Ambos os inmobles pertencían á inmobiliaria. O Rial era o centro de operacións da organización en Galicia". Sito levantara edificacións ao seu gusto en parcelas que forman parte do ‘paquete' que lle pretende arrebatar a Audiencia de Pontevedra no proceso por branqueo cuxo xuízo quedou aprazado sine die hai algunhas semanas.
Miñanco facía a súa vida rutineira, visitaba ás súas fillas, e mentres tanto reuníase para preparar os narcotransportes. "Acudía habitualmente a comer á Portuguesa, en Dena, coa súa xente, e tamén era habitual velo no estaleiro, no Facho, onde tamén había encontros importantes. Outro punto que empregaba era en Baiona, propiedade de dous colaboradores seus, pai e fillo, que tamén foron detidos".
Unha mansión na praia de Montalvo era o seu refuxio, aínda que tamén se reunía cos seus secuaces no Rial e en Baiona
Sito tiña ollos e oídos nos 500 quilómetros de costa que van desde cabo Silleiro ata a ría de Muros e Noia. A Policía sospeita que lograra cobertura de pesqueiros legais e que tiña capacidade para introducir toneladas de cocaína desde a raia ata as mesmas portas da Costa da Morte, case por calquera punto. Para iso contaba cunha trintena de supostos colaboradores directos, só en Galicia, dos cales 19 foron detidos no marco da operación Mito a principios de febreiro. Dominaba o mar, pero tamén os puntos elevados das rías. Xusto no centro da provincia, nos montes que transcorren desde Pontevedra ata A Lanzada, trazara unha liña imaxinaria desde a que, a través de tecnoloxía punta, controlaba as entradas e saídas e comunicábase coa súa flota no exterior, tanto os pesqueiros que lograra subornar como as súas impresionantes planadoras que partían do estaleiro Facho.
Precisamente nese lugar, que mantén a súa actividade lícita, Sito tiña o seu propio despacho, no que lucía con orgullo un diploma dun curso de Informática obtido no ano 2003. Achábase na parte superior. As narcolanchas, que seguen depositadas alí tres meses despois, están separadas por unha lona do resto da factoría naval. O seu dono, que non foi detido, comentou que aquelas planadoras eran "para traer mouros", non para a droga. Coma se a inmigración ilegal fose unha boa cousa.
APARICIÓN DE PÉREZ LAGO. A aparición do fillastro de Laureano Oubiña na rede criminal de Sito Miñanco foi toda unha sorpresa para os investigadores. "A primeira vez que vimos a David con Sito en Galicia foi en Montalvo", sinala o investigador. Foi en agosto de 2017, cando xa tiñan constancia da inminente operación do cargueiro Thoran, na que foron incautadas catro toneladas de po branco. Pérez Lago xa había aparecido en Málaga e en Madrid, onde se reuniu con Quique Arango, o brazo dereito do cambadés no Sur da Península.
OS BLACKPHONE. Nesa mesma etapa, o Greco Galicia presenciou a chegada de polo menos dous individuos cuxa presencia non encaixaba co clan de Miñanco. Individuos con lentes, traxe e gravata, de acento estranxeiro. Eran os enxeñeiros holandeses que crearon, a través da deep web e cun software encriptado, unha telaraña de comunicacións a modo de Intranet privada "imposible de detectar", segundo confesaron os policías. Empregaban Blackphone, unha nova versión das Blackberry co seu propio sistema operativo.
Para falar entre eles, os membros da organización de Sito en Galicia utilizaban, ademais dos citados cuarteis xerais de Sanxenxo, Vilagarcía e Baiona, lugares recónditos nos montes da provincia de Pontevedra. Un deles era un antigo campo de fútbol próximo a Vilanova cunha soa entrada repleta de maleza. A pericia dos axentes permitiulles coñecer os detalles daqueles encontros.
