Rebeca Peláez non volverá ser a mesma. Ten 37 anos, só dez máis que o número de pastillas que inxere diariamente. Esta veciña de Oza-Cesuras (A Coruña) leva cueiros, ten múltiples dores e padece depresión e ansiedade. As súas doenzas foron provocadas por un anticonceptivo. Agora pide "xustiza".
"A miña vida cambiou de ser unha persoa alegre, feliz e divertida a ser unha persoa amargada, a estar todo o día na cama, a non vivir", relata Rebeca nunha conversación con Efe, na que conta que non quere saír de casa, non pode traballar nin xogar co seu fillo pequeno.
O seu calvario comezou en 2016. Tras ter dous fillos, expúñase unha ligadura de trompas, pero isto requiría un ingreso hospitalario, que non lle conviña porque tiña que dar o peito ao seu fillo, polo que lle recomendaron este método que, segundo aseguráronlle, era "moi eficaz".
Trátase de Essure, que xa foi retirado do mercado, un dispositivo de titanio, pequeno e alargado, de 4 centímetros, que se insería nas trompas de Falopio e usábase como un método anticonceptivo permanente, sen hormonas.
Pasados uns meses da súa colocación, Peláez empezou a padecer dores de cabeza. Despois, chegaron as caídas de pelo, os cambios de humor, o cansazo e o dor nas ínguas e na costas.
"A miña boca sabíame a óxido coma se estivese a chupar un ferro e cheguei a pesar 38 quilos, xa que estiven cinco meses sen comer porque o devolvía todo", narra a muller, que lamenta que nos centros hospitalarios non souberon dicirlle o que lle sucedía.
Non foi ata que tivo numerosos sangrados, cando no Hospital Materno da Coruña dixéronlle que os seus problemas se debían ao Essure. "Chegáronme a dicir antes de operala que estaba tola", sostén nunha charla con Efe o seu marido Juan, quen lamenta que "non volverá ser a mesma".
O 7 de marzo de 2019 operárona para quitarlle o dispositivo metálico, que "estaba podrecido", e extirparlle as trompas. Agora, Rebeca espera unha indemnización de medio millón de euros que debe tramitar o Servizo Galego de Saúde.
A reclamación foi presentada en febreiro deste ano, cando lle comunicaron que "en quince días estaría resolta". Logo chegaron as trabas. Por iso, Peláez lamenta a "tardanza" na tramitación do seu expediente, pois, desde a administración, afirma, lle solicitaron "tres veces" a mesma documentación.
"Non hai diñeiro que me devolva o que me fixeron", salienta a afectada, que engade que o que si que quere é que se faga "xustiza", asevera.
A Consellería de Política social recoñeceulle un grao de discapacidade do 54.0 % o 6 de xuño de 2019, o que foi recorrido pola letrada da afectada, que considera que deben darlle un maior grao.
Así mesmo, o Sergas, que preguntado por Efe non se pronunciou aínda sobre este caso, recoñeceu na documentación entregada á muller que os seus "danos físicos" e tamén "psicolóxicos" foron provocados "como efecto secundario da implantación do dispositivo Essure e a súa retirada".
Antes do drama no que continúa inmersa, Rebeca traballaba axudando no comedor escolar e tamén como ama de casa. Agora non pode facelo. Tampouco sae de casa. Ten unha filla de 15 anos e un neno de 6, cos que xa non interactúa. Aínda que non lle van a devolver a súa vida, espera ser compensada, porque, gabia: "Foi o peor que me puido pasar na miña vida".
