Un fragmento maxilar esquerdo que preserva a dentición descuberto na Cova de Misliya, Israel, cun rango de idade de entre 177.000 e 194.000 anos, suxire que a primeira migración do Homo Sapiens fose do continente africano produciuse polo menos 60.000 anos antes do documentado ata agora.
Científicos españois forman parte do equipo internacional que acaba de publicar na revista Science este estudo sobre os restos fósiles de humanos modernos máis antigos achados fóra de África.
Esta investigación sitúa ao equipo español na vangarda dos estudos sobre a evolución humana
Ata agora, os restos máis antigos de Homo Sapiens fose de África identificáronse no Corredor Levantino e en China, e estaban datados entre 80.000 e 120.000 anos. "Este novo descubrimento en Misliya sitúa a primeira migración da nosa especie preto dos 200.000 anos. Estamos a descubrir a parte non-africana da nosa historia máis temperá", declarou a directora do Cenieh, María Martinón-Torres.
SAPIENS. Afortunadamente, o teito da cova Misliya colapsou fai uns 160.000 anos e protexeu o fósil humano e os artefactos arqueolóxicos enterrados nos sedimentos ata o día de hoxe. A rica evidencia arqueolóxica revela que os habitantes da cova de Misliya eran cazadores de grandes especies como uros, gamos persas e gacelas, controlaban a produción de lume en fogares, utilizaban amplamente as plantas e elaboraban utillaje lítico do Paleolítico medio temperán, empregando sofisticadas técnicas innovadoras, similares ás atopadas cos primeiros humanos modernos en África.
Para determinar a especie á que pertence o maxilar de Misliya, os investigadores realizaron tanto medicións antropolóxicas clásicas do maxilar e os dentes, como análises mediante tomografía e microtomografía axial computarizada que permitiron estudar a anatomía interna do fósil e a comparación da súa forma mediante reconstrucións e modelos virtuais en 3D.
O esqueleto do homínido atopado non pertence a ningunha especie humana actual
A comparación con fósiles de homínidos africanos, europeos e asiáticos e con poboacións humanas recentes mostrou que este fósil pertence inequivocamente a un humano moderno arcaico. "Nin o maxilar nin os dentes comparten ningún dos trazos que caracterizan a outras especies humanas, incluíndo aos singulares neandertales", comenta José Miguel Carretero, director do Laboratorio de Evolución Humana (LEH) da Universidade de Burgos.
IDADE. Co obxectivo de determinar a súa idade, realizouse a datación directa dun dente do maxilar mediante os métodos de Series de (Ou-Th) e Resonancia Paramagnética Electrónica (máis coñecido polo seu acrónimo en inglés, ESR). Parte deste se traballo levou a cabo nos laboratorios do CENIEH polo geocronólogo Mathieu Duval, dentro do marco dun proxecto de investigación europeo.
A importancia deste traballo, no que participaron tamén outros membros do Equipo de Investigación de Atapuerca (EIA), como Rolf Quam da Universidade de Binghamton (EE.UU.) e Carlos Lorenzo, da Universidade Rovira i Virgili, permite posicionar ao equipo científico español na vangarda dos estudos sobre evolución humana, particularmente en materia de paleoantropología e datación dos asentamentos prehistóricos do circunmediterráneo.
