A marcha de Hong Kong acaba nun inédito asalto popular ao Parlamento

Centos de mozos entraron pola forza no Parlamento da cidade e ocupárono sen que a Policía fixese o menor acto de presenza.

Centos de manifestantes irrompen na sede do Parlamento de Hong Kong. RITCHIE B.TONGO (EFE)
photo_camera Centos de manifestantes irrompen na sede do Parlamento de Hong Kong. RITCHIE B.TONGO (EFE)

A manifestación polo aniversario da cesión británica de Hong Kong a China acabou este luns nunha revolta popular inédita na que centos de mozos entraron pola forza no Parlamento da cidade e ocupárono sen que a Policía fixese o menor acto de presenza.

Pasada a medianoite local (16.00 GMT) e tras preto de tres horas de ocupación, os manifestantes abandonaron o Parlamento unha vez que confirmaron a inminente chegada da Policía ao edificio e dada a gravidade que levaría para eles o ser detidos.

Centos de efectivos antidisturbios abandonaron finalmente a esa hora os seus cuarteis no próximo distrito de Wan Chai e dirixíronse cara á sede lexislativa desde diferentes direccións.

Os policías empregaron entón gases lacrimóxenos e gas pementa para disolver a grupos de centos de persoas que se concentraron nas grandes avenidas do centro da cidade adxacentes ao Parlamento.

A manifestación fora multitudinaria, a maior dun 1 de xullo nos 22 anos transcorridos desde o traspaso da soberanía a China por parte do Reino Unido en 1997, e reuniu, segundo os seus convocantes, a 550.000 persoas.

Non superou, con todo, aos máis dun millón de cidadáns que ocuparon as rúas da cidade o domingo, 16 de xuño, pedindo a retirada do proxecto de lei de extradición a China e a dimisión da súa impulsora, a xefa do Goberno local, Carrie Lam, que se nega aínda a retirar a iniciativa e tan só a manten en suspenso.

"Non á extradición a China", "Hong Kong levántate", líase en moitos cárteles que portaban os manifestantes, na súa gran maioría mozas vestidos de negro, que percorreron pacificamente os preto de 3 quilómetros que separan o Parque Vitoria da zona de Admiralty, onde se atopa o Parlamento e a sede do Goberno.

Ao chegar a Admiralty varios centos de manifestantes dirixíronse cara á sede do Lexislativo e alí un grupo deles comezou a derrubar as barreiras de aceiro que protexían a entrada da institución para despois usalas de ariete contra as portas de cristal blindado da mesma.

Foi un traballo duro. Duramente case cinco horas os manifestantes afanáronse -con barras de ferro, pedras e todo tipo de utensilios- en forzar as portas e esnaquizar os cristais, ocultos tras unha nube de paraugas para non ser recoñecidos.

A xente que chegaba da manifestación foise congregando tamén ante o Parlamento e o adxacente Parque Tamar co que por momentos chegaron a sumar varios miles os que agardaban a que se franqueara o paso ao edificio.

En ningún momento as forzas policiais, moi criticadas pola súa dureza cos manifestantes en anteriores ocasións, fixeron acto de presenza.

Finalmente, preto das nove horas locais (01.00 GMT), conseguiron abrirse paso á vez por dúas portas diferentes. Con prudencia ante o que puidese chegar desde dentro, onde esperaban que estivese a Policía, ao principio entraron só unhas decenas de persoas.

Pero ao comprobar que non había perigo pronto pasaron a ser centenares de manifestantes campando ás súas anchas na sede do lexislativo, arramplando co mobiliario, libros, cadros, papeis e andeis nos despachos ou realizando pintadas nas paredes.

"Hong Kong non é China", "Ti o quixeches", escribían en calquera parede que se atopaban ao seu paso os manifestantes en referencia á reiterada negativa de Lam para atender ás súas peticións.

O maxestuoso hemiciclo dos deputados hongkoneses tampouco se librou da ira dos mozos asaltantes, que romperon pantallas de vídeo, arrincaron caixóns e encheron de pintadas o frontispicio sobre a tribuna de oradores.

Acudiron tamén á sede parlamentaria algúns deputados opositores que, aínda que mostraban o seu rexeitamento á violencia, destacaron que os manifestantes esgotaran a súa paciencia tras semanas de masivas protestas sen que o Goberno local atendese as súas demandas.

"Estamos na crise política máis grave desde o traspaso da soberanía a China, é unha situación sen retorno", dixo a Efe o deputado independente e activista, Eddie Chu, que expresou o seu temor a unha intervención do Exército chinés en Hong Kong se Lam non é capaz de resolver a crise politicamente.

Sexa como sexa, o sucedido este luns en Hong Kong marcará un fito na historia do movemento de protesta prodemocrática na excolonia británica.

Comentarios