O triunfo do opositor Partido de Centro, do millonario Juha Sipilä, nas eleccións celebradas en Finlandia reflicte o desexo dos cidadáns de que o país cambie de rumbo para saír da crise, tras unha recesión de tres anos que deixou maltreitas as finanzas públicas. Finalizado o escrutinio, o partido de Sipilä logrou a vitoria co 21,1 % dos votos, 5,3 puntos máis que nas eleccións de 2011, co que pasou de ser a cuarta forza política do país a liderar as negociacións para a formación do próximo goberno de coalición.
"Por suposto, estou moi feliz co noso resultado nestas eleccións e quero agradecer ao meu equipo o gran traballo que fixeron durante a campaña", afirmou exultante Sipilä, quen case con seguridade converterase no próximo primeiro ministro catro anos logo de dar o salto do mundo empresarial á política. "Creo que os votantes mandaron unha mensaxe moi clara: fai falta un cambio en Finlandia. A situación económica é moi difícil e vai ser un proxecto de dez anos superala, cunha combinación de reformas fiscais e crecemento", asegurou.
O resultado electoral outorga aos centristas 49 dos 200 escanos do Eduskunta (Parlamento), polo que Sipilä deberá pactar con polo menos dous partidos para lograr unha maioría absoluta que lle permita gobernar sen sobresaltos. En principio, os candidatos con máis opcións de chegar ao Executivo de Sipilä son os conservadores do partido Kokoomus do ata agora primeiro ministro, Alexander Stubb, e a formación ultranacionalista Verdadeiros Finlandeses. Este partido populista de dereitas conseguiu finalmente desprazar aos conservadores da segunda posición e logrou 38 deputados, un máis que Kokoomus, a pesar de que a súa porcentaxe de votos foi do 17,6 %, seis décimas menor.
O líder de Verdadeiros Finlandeses, o populista Timo Soini, moderou a súa postura durante a presente lexislatura coa intención de intentar sacudirse o selo de ultradereita xenófoba que moitos lle atribúen e que dificulta a súa posible entrada no Goberno. Iso levouno a distanciarse doutros partidos europeos de ultradereita, como os Demócratas de Suecia, a Fronte Nacional francés de Marine Le Pen ou o UKIP británico de Nigel Farage, para unirse ao grupo de Conservadores e Reformistas Europeos (ECR). Ao mesmo tempo, expulsou do seu partido aos membros máis radicais, como o deputado James Hirvisaari, quen foi fotografado nos corredores do Parlamento saudando a un amigo co saúdo nazi.
