MADRID. «Non demonizar aos acosadores e falar con eles para detectar as carencias efectivas e emocionais que lles levan a buscar protagonismo hostigando a outros menores» é unha das claves para combater o acoso escolar, segundo explicaron a Efe os autores do libro Todos contra el bullying (Alenta Editorial).
É un manual no que os expertos en Dereito María Zabay e Antonio Casado, quixeron resumir «as claves para detectar, evitar e solucionar» o acoso escolar.
O libro foi redactado coa axuda de fiscais de menores, profesores, policías, psicólogos e psiquiatras e divídese en dous partes, unha para alumnos e outra para pais e docentes, con ilustracións e con ton divulgativo.
María Zabay e Antonio Casado avogan por usar o método Kivo con medidas como prohibir os teléfonos móbiles nas aulas
Os pais de Lucía, unha menor de Murcia que se quitou a vida con 13 anos en xaneiro de 2017, «dixeron que lles axudou moito», aseguran os autores. Segundo Casado, que defendeu aos pais desta menor, durante os dous anos de acoso por parte dos seus compañeiros de colexio «Lucía fixo moitos debuxos nos que anunciaba que se ía a suicidar, intentou quitarse a vida e escribiu varias notas avisando das súas intencións porque quería chamar continuamente a atención sobre a súa situación».
Por iso, María Zabay e Antonio Casado inciden en que hai que estar alerta ante sinais que poidan avisar dun acoso: «Se non queren relacionarse, deixaron de comer, se andan cabizbaixos, non queren ir ao colexio, empezan a suspender, non falan en clase ou non queren ir a excursións».
Cando salta a alarma hai que falar co acosado, recomenda Zabay, que destaca que «non hai que facelo como o pai inspector, senón de forma aberta para darlle pé a que conte». «Hai que demostrarlle que se lle quere, subirlle o ánimo, buscarlle actividades nas que se divirta e poida atopar un novo círculo de amigos», así como animalo a plantar cara aos agresores, destaca María Zabay.
Segundo os autores do texto, «o peor inimigo do acoso é o silencio e se se di "xa abonda" ou "non o vou tolerar", nunha porcentaxe altísima cesa os malos tratos porque o acosador se descoloca e dáse conta de que esa persoa non se vai a dobregar».
Inciden tamén na necesidade de falar cos acosadores que, excepto no caso dos sociopatas, adoitan sufrir carencias afectivas e emocionais que lles levan a buscar protagonismo «para demostrarse que son mellores do que eles mesmos cren».
Non esquecen o papel dos «espectadores», que son «cómplices dun delito por omisión». Teñen que protexer ao acosado porque «se se lles cuestiona a súa actuación, danse conta de que non molan, polo que deixan de facelo».
PROTOCOLO. Ambos os expertos demandan un protocolo do Ministerio de Educación para axudar aos profesores a tratar este problema, xa que só hai «plans de convivencia nalgúns centros», que carecen da capacidade suficiente e os medios para afrontar situacións de acoso.
Zabay e Casado recordan os beneficios do método finlandés Kivo para actuar sobre os posibles cómplices, que consiste «en ensinar a actuar se ven que un se mete con outro», pero din que hai que mellorar este modelo con outras actuacións, entre as que destacan a eliminación dos móbiles nas aulas.
