Morre o actor Max von Sydow aos 90 anos 

Ingmar Bergman converteuno no seu actor fetiche
Max von Sydow, nunha imaxe de 2016. EFE
photo_camera Max von Sydow, nunha imaxe de 2016. EFE

Max von Sydow, o actor sueco nomeado ao Premio Óscar en dúas ocasións –en 1989 por Pelle o conquistador e en 2012 por Tan forte, tan cerca– morreu aos 90 anos. Tamén participou en películas como O sétimo selo, O manancial da doncela, O exorcista ou Hannah e as súas irmás. Máis recentemente o actor tamén formou parte da repartición dunha das últimas entregas da saga Star Wars e participou en varios capítulos da popular serie Xogo de tronos. 

Foi a súa muller, Catherine von Sydow, a que confirmou, "con gran tristeza" a morte do actor ao semanario Paris Match. "Co corazón roto e unha tristeza infinita, temos a dor extrema de anunciar a partida de Max von Sydow o 8 de marzo de 2020", afirmou a esposa do actor. 

Nacido o 10 de abril de 1929 en Lund, Escania (Suecia) no seo dunha familia de raíces aristócratas e fillo de docentes, Max Carl Adolf von Sydow comezou a dar os seus primeiros pasos na interpretación no teatro amateur do seu colexio. Formouse no Dramaten de Estocolmo e durante os seus anos de estudo alí atopou a oportunidade de debutar na gran pantalla da man do director Alf Sjöberg na película Só unha nai (1949). 

Despois chegaría o director que marcaría decisivamente a súa carreira, Ingmar Bergman, que o converteu no seu actor fetiche. En 1957 rodou ás súas ordes Chega o señor Sleeman, Fresas salvaxes e O sétimo selo. Tres títulos máis o ano seguinte -Rabies, No limiar da vida, O rostro- converterían a Max von Sydow precisamente no rosto do cine do xenio sueco. 

A súa frutífera colaboración estendeuse en O manancial da doncela (1960), en Como nun espello (1961) ou en Os comulgantes (1963), ata que en 1965 o actor deu o salto a Hollywood na superproducción bíblica A historia máis grande xamais contada onde compartiu cartel con Dorothy McGuire, Charlton Heston, Claude Rains, José Ferrer, Telly Savalas ou Martin Landau. 

Volveu rodar con Bergman dúas películas, A vergoña e A hora do lobo, ambas as estreadas en 1968, e un ano máis tarde, Paixón. Acompañou tamén ao director na súa primeira produción estadounidense, A carcoma (1971), antes de que en 1973 lle chegara o papel que lle deu fama mundial, o de pai Merrin na lendaria cinta de terror O Exorcista. 

Outro dos seus papeis máis populares foi o do malvado Emperador Ming na adaptación cinematográfica do popular cómic Flash Gordon (1980) e tamén participou xunto a Sylvester Stallone, Michael Caine ou o futbolista Pelei na mítica Evasión ou vitoria (1981). Conan, o bárbaro (1982), o filme da saga James Bond Nunca digas nunca xamais (1983), a adaptación de Dune (1984) que dirixiu David Lynch ou Hannah e as súas irmás (1986) de Woody Allen foron outros dos títulos que marcaron a súa dilatada carreira. 

O seu primeiro nomeamento ao Óscar chegoulle en 1989 como mellor actor protagonista polo seu traballo no filme danés Pelle o conquistador, cinta que finalmente se alzaría coa figura á mellor película de fala non inglesa. O Óscar a mellor actor ese ano foi para Dustin Hoffman polo seu traballo en Rain Man

En 2012 volvería optar ao premio da Academia de Hollywood, neste caso a mellor actor de repartición, polo seu traballo no drama Tan forte, tan cerca, pero naquela ocasión o galardón foi para outro veterano, Christopher Plummer, pola súa interpretación en Beginners (Principiantes)

Outros títulos populares no seu impoñente filmografía son Xuíz Dreed (1995), Máis aló dos soños (1998), Minority Report (2002), A escafandra e a bolboreta (2007), Robin Hood (2010) ou Shutter Island (2010) ás ordes de Martin Scorsese. Antes, en 2001, rodou Intacto, a súa primeira produción española ás ordes de Juan Carlos Fresnadillo. 

Kursk, un filme estreado en 2018 que relata a traxedia do submarino nuclear ruso K-141 Kursk que tivo lugar en agosto do ano 2000 foi o seu último filme en ver a luz, aínda que en 2018, aínda que Max von Sydow ten aínda unha película pendente do trinque, Echoes of the Past, un drama dirixido por Nicholas Dimitropoulos. 

Comentarios