Domingo Villar estivo o martes en Lugo. Contoume, xa mo contara, que «antes», antes era cando vivía o seu pai, chamaba a este cada mañá dende Madrid ás Rías Baixas para lerlle os folios que escribira o día anterior. Villar estivo en Lugo presentando Algúns contos completos, o seu libro novo.
HAI UNHAS semanas a comunidade educativa, da que formo parte como profesor e pai, víase sorprendida polo anuncio de que a Igrexa Católica propuña un novo currículo para a materia que ten na Secundaria. Suponse que se trata dunha proposta progresista... pero iso non contenta aos que nos opoñemos á presenza de toda confesión no eido educativo. Teremos que agardar á enésima reforma para que apareza unha materia de Historia das Relixións de tipo non confesional.
Antes de designar unha variante da música do país —ou country— dos Estados Unidos, hillbilly foi un xentilicio —despectivo— para os colonos dos Apalaches: de orixe escocesa, irlandesa e galesa; campesiños pobres os máis, xente das montañas. Eles trouxeran as músicas da herdanza gaélica: baladas, xigas e reels, que acompañaban con fiddle, tinwistle, frautas e mandolinas. Un día incorporaron un instrumento afroamericano —o banjo— e así, da conxunción das tradicións dos desfarrapados e dos escravos, naceron as formas radicais das músicas estadounidenses. Un deses hillbillies pagaríalle ao médico en 1946 un saco de millo por asistir o nacemento da súa cuarta filla, Dolly Rebecca Parton.
Dos de los cromos que más ilusión me hicieron de crío fueron los de Jonatan Valle en el Rácing y Haruna Babangida en el Barça . Sus carreras serían luego un fracaso —el primero hasta se estrelló en el Lugo —, pero me entusiasmaba ver a un par de adolescentes apenas mayores que yo luciendo...
Aínda se acorda en Lugo de cando un poeta local entrou enfebrecido na catedral pola porta central. Deitouse na nave maior. Bicou o chan santo cos brazos en cruz berrou: "Credo! Credo! Credo!", á moda da cabeza de Pardo de Cela, que rolou pola praza catedralicia de Mondoñedo despois de ser seccionada polo machado afiado e fernandino dun verdugo zurdo
En las últimas dos semanas hemos sido bombardeados sobre un mismo tema a través de todos los medios que acceden e interrumpen nuestra vida. Desde telediarios a redes sociales, se repetían sin cesar una serie de palabras, inconexas anteriormente, y que hablan de la última sensación que triunfa en Netflix: El juego del calamar.
O Pazo da Cultura de Pontevedra acolle A arte no cómic unha desas exposicións imperdíbeis polo que teñen non só de goce, senón polo que hai tras elas de aprendizaxe e reflexión, neste caso arredor de dúas artes como a pintura e a banda deseñada, e cómo a segunda interpreta á primeira
Cando se cumpren trinta anos do pasamento do pintor Lodeiro unha dobre cita rescata unha serie de pezas que permiten abrir novas vías de investigación, traballo e coñecemento da que é unha das traxectorias más atraíntes da plástica galega da segunda metade do pasado século.
HAI LUSTROS que un tema aparece unha e outra vez no debate político español: pode unha persoa cun compromiso de esquerdas ser nacionalista? Por suposto, esta cuestión só se aplica a aqueles que se atopan nas ringleiras dos nacionalismos galego, vasco e catalán, xa que de todos é sabido que o...
Non lembro de memoria toda a obra do Isidro Novo. Tampouco compartín tantos anos ao seu lado coma outra xente de letras boa amiga súa. Pero si compartín cousas abondo para lembralo con certa nostalxia e ledicia ao mesmo tempo.
O segundo libro de poemas de Pilar García Rego confirma unha poesía fonda que se mergulla na alma humana para tentar evidenciar as súas fendas. Un dobre discurrir, intelixentemente artellado, colócanos nun escenario de supervivencia fronte ao medo e a desolación.
O VÍDEO FÍXOSE viral axiña. Un coche percorre o barrio de Kensington, en Philadelphia, unha das cidades máis importantes dos Estados Unidos, a do Amor Fraterno, na que tiveron lugar algúns dos máis importantes acontecementos da historia norteamericana.
Durante el trailer estrenado esta semana del nuevo filme de Paul Thomas Anderson, Licorice Pizza, hay un pasaje donde te enseñan a pronunciar un tipo de letra S más suave de los normal, arrastrada y silbando. Lo hacen para enseñarte a pronunciar correctamente el apellido de Barbra Streisand (Nueva York, 1942), nunca se sabe cuándo será necesario.
Vostedes andan empezando o outono, pero o Arcipreste de Hita e máis eu xa levamos andada media estación. No seu calendario os meses outonais son agosto, setebro e outubro. Gústame esa estación porque trae caza, os cogomelos, as castañas e unha cesta surtida de froitos do bosque, que son pequenos e bonitos na gama de violetas
COMO OUTROS moitos nenos dos oitenta eu medrei rodeado de historias de piratas. A illa do tesouro , Peter Pan que foxe do Capitán Hook, aquel disfrace que me fixeron miña nai e meu veciño Manolo ou aquelas películas vellas que pasaban de cando en vez nas que coñecín a Errol Flynn e Burt...
Antonio García Teijeiro esculca na propia confección da poesía, nesa procura da palabra axeitada para construír unha nova realidade, a que xorde desa catarse de sentimentos e memoria coa que adoita agasallarnos todo poeta.
A veces, el problema no es tanto el fondo como las formas. Como es sabido, Santiago es ya un parque temático del Camino . Y, en un parque temático , o eres cliente o eres empleado. Es una idea subliminal que parece calar en el inconsciente de los peregrinos . Cualquiera que haya sido vecino...
Sabemos que o Demo entrou en Xudas polo alimento. San Xoán detalla que "untado pan, deullo a Xudas, fillo de Santiago o Iscariote. Detrás do pan entrou nel Satanás". Os propios evanxelistas exculpan ao traidor. Falan de que o Deaño anulou a súa vontade para usalo como un instrumento do mal
A noite cae apracíbel sobre San Vicente e os nenos dormen rendidos polo esforzo malgastado na praia, sen cálculo ningún, como os xenios tolos. Os seus pais dormen rendidos igualmente polos máis que probábeis excesos e agora o humilde hostal é un remanso de paz
Hai uns lustros o meu interese polos asuntos da cultura xudía levoume a Iuri Slezkine, autor dun dos mellores libros sobre o pobo elixido, The Jewish Century —que eu saiba non está traducido ao español ou o galego—.
Da man de Alberto Fortes a vida do autor da Carta xeométrica de Galicia, Domingo Fontán, preséntase ante nós non só para amosar esa faciana de xeógrafo, senón para percorrer unha biografía chea de fitos vencellados ao mundo que xorde da Ilustración
RAMÓN CARBALLO marchaba exultante entre Campo Castelo e a consistorial. Parecía estar adestrando para dentro de dous anos A maioría de candidatos son nomeados por exclusión. Comentoume que o congreso de Outeiro vai ser suave e ordenado. "O PP é un partido unido". Os congresos son coma as...
Cézanne nunca cedeu contra a vida. Aínda cando se lle acababa o gas do sol era levado nunha cadeira por un campo de laranxos que había cerca da súa casa en Aix. No amencer mandaba á Louise e ao xardineiro que o levasen en volandas para poder pintar ao aire libre. Eles ataban un pincel á súa man, que parecía a gadoupa dun grifón, e deixábano traballando.
A Biblioteca Nacional acolle unha exposición que amosa a poliédrica personalidade de Emilia Pardo Bazán no centenario do seu pasamento. Unha mostra que reflicte a unha autora con arelas de modernidade e dun novo tempo para a muller.
