Ten certo parecido cos rapes e a súa cola lembra á dunha sirena, aínda que o seu aspecto apunta máis cara ao monstruoso. E é negro, moi escuro, con ollos diminutos pois seguramente de pouco serviranlle nas profundidades onde vive. Falamos do raro exemplar de peixe que descargou en Celeiro o barco Beti Maurixio, que ten neste porto habitual recalada para vender as súas capturas de pescada e outras especies.
![El ceratias holboelli que capturó el Beti Maurixio. D.V. - Pez sirena]()
O ceratias holboelli que capturou o Beti Maurixio. D.V.
O Ceratias holboelli chamou a atención na lonxa de Porto de Celeiro, onde foi examinado por un biólogo pois non é moi habitual velo fóra do seu inframundo. Ao responsable de caixas da entidade, José Manuel Míguez, non só sorprendeulle a súa rugosa pel negra e o considerable tamaño e forma das aletas, tamén o apéndice que usa este peixe para pescar, pois atrae ás súas presas con ese espolón que, ademais, é luminiscente.
Onde vive, entre 150 metros e 3.400 metros de profundidade en océanos como o Atlántico ou o Pacífico, hai pouca luz, os ollos tenos diminutos xa que non lle deben servir de moita axuda.
Fai tres anos o diario La Vanguardia facíase eco da súa rareza, aludindo ao último capturado na Península, "na ría de Cedeira". E destacaba, do mesmo xeito que outras referencias científicas que poden lerse na internet, o seu marcado dimorfismo sexual e forma de reproducirse. A femia, como sería o caso do exemplar chegado a Celeiro, é grande. O macho adoita adherirse a ela de forma parasitaria para reproducirse e adoita depende dela, mesmo a nivel sanguíneo, para poder sobrevivir, volvéndose diminuto.
