O PSOE presenta a súa lei da eutanasia para casos de enfermidade ou discapacidade grave
Os socialistas avogan por incluíla como unha prestación máis na carteira de servizos comúns do Sistema Nacional de Saúde
O PSOE presentou unha proposición de lei no Congreso dos Deputados para facilitar o dereito á eutanasia ás persoas con enfermidade ou discapacidade grave que non teñan máis opcións de tratamento e que queiran voluntariamente, e con informes médicos, acabar coa súa vida.
Así o anunciaron este xoves a secretaria de sanidade do PSOE, María Luisa Carcedo, e o secretario de xustiza e novos dereitos, Andrés Perelló, quen recordaron que esta medida forma parte do seu programa electoral e explicaron que a intención é regular a eutanasia como un novo dereito constitucional.
"Queremos que unha persoa cunha enfermidade incurable, cun prognóstico de non rexeneración, cun sufrimento insoportable desde o punto de vista médico e da súa propia vida poida ser capaz de elixir entre o dereito á vida, á morte ou a evitar o sufrimento", detallou Perelló.
Neste punto, o dirixente socialista ha aludido a diferentes enquisas que sinalan que oito de cada dez cidadáns queren ter unha morte digna, polo que destacou a necesidade de que os partidos políticos logren un consenso neste asunto para, así, responder ao "elevadísimo consenso social" que existe.
A morte digna é cando o deceso é inminente ou está próximo, mentres que a eutanasia é cando un paciente decide que non quere seguir vivindo a pesar de que a súa morte non estea cerca
"Se un tema tan importante que afecta os valores e principios constitucionais ten un elevadísimo consenso social, os políticos temos a obrigación de chegar a un consenso político cunha resposta maioritariamente profesional. Ten que primar o dereito do paciente a dispor nun momento crucial da súa vida, cando non lle podemos dar máis soluciones que o sufrimento, dos avances técnicos e dos profesionais ao seu servizo", apostilou o dirixente socialista.
OS MÉDICOS PODERÁN APELAR Á OBXECCIÓN DE CONCIENCIA. En concreto, segundo a proposta dos socialistas, que avogan por incluíla como unha prestación máis na carteira de servizos comúns do Sistema Nacional de Saúde (SNS), sería o propio paciente, segundo os seus "valores vitais", cunha discapacidade "grave", un sufrimento físico e psíquico "intolerable, insoportable e irreversible", unha "altísima" dependencia a outras persoas e cun diagnóstico realizado por un profesional sanitario, quen deberá pedir a eutanasia.
Unha vez solicitada, e tras ser informado e formado debidamente por un profesional médico, deberá contar cunha segunda opinión e, posteriormente, pasar polas comisións de seguimento das distintas comunidades autónomas, quen terían a última palabra como consecuencia da transferencia de competencias en materia de sanidade.
Este proceso non podería tardar máis de 32 días desde a petición ata a resolución final. Ademais, tal e como aseguraron os representantes do PSOE, os médicos poderían apelar á obxección de conciencia para non practicala.
A diferenza respecto da morte digna é que esta é inminente ou a súa morte está próxima, mentres que a eutanasia é cando un paciente "cun sufrimento insoportable" decide que non quere seguir vivindo a pesar de que a súa morte non estea cerca. "Son dúas cuestións totalmente diferentes e hai que separalas. E agora, debido a que a lei de morte digna ten un amplo consenso e en fase parlamentaria moi avanzada, nós solicitamos un debate porque son casos mais taxados e afecta á modificación do código penal e require unha lei orgánica", explicou a portavoz de Sanidade do PSOE.
E é que, para facer efectiva esta iniciativa requírese cambiar o artigo 143 do Código Penal que penaliza a aqueles que axudan a outra persoa a morrer, mentres que a lei de morte digna non require un cambio de dita normativa.
"Queremos regular o dereito a solicitar e recibir unha axuda para finalizar este sufrimento nunhas condicións garantistas, rigorosas e cun procedemento ordenado e sistemático", dixo a portavoz de Sanidade do PSOE. Trátase, tal e como apostilou Perelló, de permitir un caso como o de Ramón Sampedro, cuxa vida non corría perigo pero as condicións nas que estaba fixéronlle querer perdela.
Por todo iso, os socialistas mostraron o seu desexo de que a proposición de lei conte co maior respaldo parlamentario posible para responder a unha "realidade" que viven "moitos" españois. "A morte digna si vale para todos, a eutanasia non e por iso hai que regulala con propiedade", salientou o dirixente socialista, para asegurar que para a redacción da proposición de lei contouse coa axuda das asociacións de pacientes, médicos e xuristas.