Gran festa en Navia de Suarna para gozar da preestrea de 'O que arde'

Oliver Laxe y los actores de 'O que arde' en Navia de Suarna. ELISEO TRIGO
Os habitantes apiñáronse na praza, onde gaitas e un photocall recibiron a Oliver Laxe e aos actores da cinta

Navia de Suarna, un pobo de pouco máis de 1.000 habitantes da zona dos Ancares, recibiu coma se se tratase dunha festa a preestrea de O que arde, a película de Oliver Laxe, na que toda a comarca involucrouse para rodar a historia dun mundo "que morre e se rebela".

A pesar de que aluvia ameazaba, o ceo despexouse a media tarde en Navia de Suarna e os seus habitantes comezaron a apiñarse na praza central do pobo, no que se situou unha gran carpa e, dentro, unha pantalla e cadeiras de plástico, para que ninguén se perdese o gran evento. Un cine de verán en pleno outubro.

Gaitas para Oliver

Coa chegada de Oliver Laxe, comezaron a soar as gaitas e a xolda empezou a ser moito máis evidente. No pobo instalaron un photocoll, mobilizáronse os medios de comunicación e tanto Laxe como os actores protagonistas, Amador Arias e Benedicta Sánchez, causaron sensación.

"Oliver rodou a película nos Ancares e o lóxico é que se faga a presentación aquí", conta orgulloso Gerardo, un dos veciños de Navia de Suarna, que asegurou a Efe que nos meses nos que o equipo se desprazou para a película "participou todo o pobo" e involucráronse moito".

O mesmo contou Óscar, un mozo gandeiro que prestou as súas vacas para a película e que comentou que en Navia viviron todo o proceso da película con moita "ilusión".

"Todo o mundo colaborou en todo o que puido e descubrimos tamén o mundo do cine porque aquí ninguén sabía como ía iso", asegura Óscar, que, con todo, pensa que a través de O que arde moita xente poderá descubrir tamén "que é iso da gandería".

Así as cousas, os veciños non puideron esconder a súa felicidade ante a proxección dunha película que se rodou nunha contorna rural, que contou con xente do rural para facerse realidade e que ademais gañou varios premios no

Festival de Cannes (Francia) e obtivo recentemente o premio Filme Commission noFestival de Cine de San Sebastián.

Oliver Laxe: "Poida que sexa das proxeccións máis belas da miña vida"

"Sempre teño a sensación de que ás veces os cineastas roubamos da vida e escapámonos co botín e non o repartimos e non o devolvemos á vida con máis vida que antes", afirmou a Efe Oliver Laxe, que revela que tiña "moi claro" que a primeira proxección da súa película sería nos Ancares.

Segundo o cineasta, as películas non se fan cun só, senón cunha "rexión entregada", tanto por parte das institucións como por parte dos veciños, que dixo que "se desviviron e serviron á película con agarimo". "Poida que sexa das proxeccións máis belas da miña vida", declarou Laxe, un cineasta que se sente enormemente conectado con ese lugar de Galicia, no que naceu a súa nai e onde se criou de neno.

A historia de Amador

O que arde narra a historia de Amador (Amador Arias), un pirómano que volve a casa tras cumprir dous terzos da súa condena. A súa nai (Benedicta Sánchez) e as súas tres vacas espérano no pobo, onde a rutina se instala ata que un novo incendio fai explotar a calma.

"'O que arde é un mundo que morre pero que proxecta un gemido de orfandade e de rabia e que se resiste a que o enterren. Con dignidade, con nobreza, con humildade, con dozura. Iso é o que arde", explica Laxe. Para el, os personaxes enfróntanse á natureza "con soberana submisión" e con "aceptación", xa que teñen a madurez suficiente para "non fuxir do sufrimento e aceptalo como parte da vida".

"Gústame o cine que che exercita a paciencia e a capacidade de aceptación, que son basicamente os dous valores que quixemos transmitir a través de Amador e Benedicta", explica o cineasta, que na súa película reflexa unha Galicia rural en calma, cos seus xestos e os seus quefaceres diarios, pero tamén a brutalidade e violencia dos incendios.

Rodada en formato analóxico

Rodada en formato analóxico recolle coa súa cámara incendios reais que tiveron lugar en Ourense para retratar unha natureza violenta, para a cal tiveron que prepararse e realizar varios cursos, axudados pola brigada de bombeiros e equipos especializados.

"Eu amo a natureza con tolemia" afirma Benedicta Sánchez, a actriz protagonista, que con 83 anos asegura que durante a rodaxe lle preocupaba que se preocupasen por ela".

"Para min cruzar pola ladeira dunha montaña é normal. Cando te crías niso e che gusta, non hai problema ningún", declara Sánchez, que afirma que temos á natureza "afogada" con cemento e lastros e que "non vibra", ata que cando vibre, quizais explote e "caia en pedazos".