Os dous metros de distanciamento físico son insuficientes se fai vento
As medidas actuais de distanciamento físico, que obrigan a gardar dous metros de distancia entre persoas para evitar a propagación do coronavirus, poderían ser insuficientes en determinadas condicións ambientais como a velocidade do vento, que pode propagar as pingas de saliva que se desprenden da tose a máis de 5 metros de distancia.
Así o advirte un estudo publicado este martes na revista científica Physics of Fluids e liderado polos investigadores Talib Dbouk e Dimitris Drikakis, do Instituto Americano de Física.
"A nube de gotitas afectará tanto a adultos como a nenos, á marxe da súa altura. De feito, os adultos e os nenos de menor estatura poderían estar en maior risco se se atopan dentro da traxectoria das pingas de saliva viaxeiras", asegura Drikakis.
A saliva é un fluído complexo que viaxa suspendida nunha gran cantidade de aire circundante liberado pola tose.
Son moitos os factores que afectan á forma en que viaxan as pingas de saliva, desde o tamaño ou a cantidade á forma en que interactúan entre si e co aire circundante a medida que se dispersan e evaporan, ou como son a humidade e a temperatura do aire nese momento.
Para estudar como se move a saliva polo aire, Dbouk e Drikakis crearon unha simulación computacional de dinámica de fluídos que analiza o estado de cada pinga de saliva desde que unha persoa tose e expúlsao.
A simulación, que tivo en conta aspectos como a humidade, a forza de dispersión, as interaccións das moléculas de saliva e aire, e como esas gotitas evapóranse, obrigou a resolver 3,7 millóns de ecuacións para simular a propagación dun milleiro de gotitas de saliva.
Cada operación recollía datos sobre "variables como a presión, a velocidade dos fluídos, a temperatura, a masa das pingas, a posición das pingas, etc", detalla Dbouk.
No entanto, farán falta máis estudos para determinar o efecto da temperatura da superficie do chan no comportamento da saliva no aire e sobre os ambientes interiores, onde o aire acondicionado afecta significativamente ao movemento das partículas a través do aire, advirten os autores.
Aínda así, "este traballo é vital, porque concierne ás directrices de saúde e seguridade a distancia, avanza na comprensión da propagación e transmisión das enfermidades transmitidas polo aire, e axuda a formar medidas de precaución baseadas en resultados científicos", conclúe Drikakis.