2-1. Mandzukic mete a Croacia na final do Mundial

Mbappé ou Modric. Pogba ou Rakitic. Griezmann ou Mandzukic. Moscova coroará este domingo como campioa do mundo á selección de Francia ou á de Croacia, a única sobrevivente este mércores no estadio de Luzhniki dun pulso hercúleo coa escuadra de Inglaterra, á que bateu por 2-1.

Os pupilos de Zlatko Dalic venceron co físico desfeito, que non o orgullo nin a honra, logo de remontar un tanto encaixado no minuto 5 e de forzar a prórroga por terceiro encontro consecutivo. E é que, tras unha fase de grupos primorosa, na que dobregaron a Nixeria, Arxentina e Islandia, os Vatreni alteraron a súa ruta. A súa continuidade pasou a depender do funambulismo. En dúas quendas de penaltis culminadas por Ivan Rakitic, ante Dinamarca e Rusia, fiaron o seu progreso ata semifinais.

A historia do conxunto ajedrezado puido eternizar, xa así, ao grupo capitaneado por Luka Modric, como en 1998 a Davor Suker, Robert Prosinecki e compañía; pero, coincidindo co vixésimo aniversario daquel bronce, a Xeración do 2018 mereceu un lugar aínda máis preeminente na memoria do fútbol croata.

Os once elixidos por Zlatko Dalic non puideron oxigenar desde o arranque os seus músculos a través do toque de Luka Modric, porque os Tres Leóns impuxeron a súa vertixe, evitando que o pulso pasase polo medio, aí onde o 10 madridista e Ivan Rakitic son normalmente os catalizadores do xogo.

A Modric, de feito, esperábaselle desafiante desde o inicio ante a meta defendida por Jordan Pickford, pero arrincou a semifinal máis preto da súa área. E na zona central, próxima ao semicírculo, cazou a Dele Alli. Esa falta habilitou a Kieran Trippier para un formidable golpeo que terminou en gol, no minuto 5, o que obstaculizou a fazaña.

Southgate xa advertira, no entanto, da versatilidade do conxunto inglés, que quixo ratificar a súa candidatura grazas ao valioso pé do xogador do Tottenham Hotspur.

O seu compañeiro Harry Kane e Jesse Lingard, do Manchester United, puideron castigar igualmente ao combinado croata, excedido na cautela no primeiro parcial, pero o 0-1 mantívose ata a pausa.

Apocado ante a vigorosa proposta dos Tres Leóns, vibrantes e punzantes nos seus ataques, o conxunto ajedrezado contou apenas tres arrebatos de Ante Rebic. Ese foi todo o discurso ofensivo dun equipo que non achou ao Modric brillante doutras ocasións.

Durante os 45 minutos iniciais estivo dubitativo ante a grandeza do escenario. O seu ánimo mudou co comezo da segunda metade.

Agardábase que xogadores co carácter de Rebic e Mandzukic e a xerarquía de Modric e Rakitic mostrásense reaccionarios. Sumouse igualmente Perisic, cun disparo afastado que tombou a Walker.

No seguinte ataque si acertou o 4 ao levantar o botín sobre a cabeza do 2. Batido tamén Pickford (1-1, min. 68) reabriuse o envite, a semifinal e o desexo de facer historia.

Gañou peso entón a experiencia dos raparigos de Zlatko Dalic, ameazantes cun potente golpeo de Perisic que negou a madeira, só tres minutos logo do seu gol.

Stones recomendou calma desde o eixo, pero Southgate aderezou a partida con outro velocista, Marcus Rashford, aínda que a semifinal non a puido decantar ningún futbolista en 90 minutos.

Tratou de facelo John Stones, cun poderoso cabezazo que tranquilizou Vrsaljko mediada a primeira parte da prórroga. E pouco despois Mandzukic, ante unha coxa salvadora de Pickford.

O atacante da Juventus condensó en si toda a gloria nun máxico minuto 109. Tras un sutil cabeceo de Perisic atopou o balón onde quería: presto para fusilar coa súa zurda a Pickford nunha acción que converte a Croacia en finalista. Estreará esa condición este domingo, ante o equipo bleu, coa convicción de poder tombar tamén ao vencedor da edición de 1998. Ésa na que Croacia asinou a segunda páxina máis relevante da súa historia.