Nuns días, Mariano Gómez-Ulla selará co director xeral da Mobile World Capital Barcelona, Carlos Grau, a celebración en novembro da segunda edición da Mobile Week Coruña, un evento destinado a achegar os últimos avances tecnolóxicos á sociedade para "reducir a fenda dixital". Tras o éxito cultivado en 2018, que se traduciu nun premio que o Colexio Profesional de Enxeñaría Informática de Galicia entregará ao Club Financeiro Atlántico o día 28, o presidente avanza que este ano o foco estará posto no 5G e aspira a lograr que máis concellos se involucren nas actividades, que repasarán os avances e retos que rodean a robótica, os móbiles ou a intelixencia artificial.
¿Que temas son os que centran as preocupacións dos empresarios membros do club?
A incerteza política é un dos grandes problemas que temos encima da mesa e tamén a enorme burocratización da administración, que atrasa de forma importante todos os proxectos en desenvolvemento. Outros retos son a formación e o investimento en tecnoloxía. Neste último punto hai moito que avanzar, aínda que, afortunadamente, en Galicia temos empresas en primeira liña. Preocúpanos tamén o problema demográfico, pois levamos décadas perdendo poboación.
¿Cal pode ser a receita para reverter a crise poboacional?
Hai que asentar industrias en zonas despobladas para que a xente volva. Iso permitirá reter e repatriar o talento. A xente marcha porque non ten onde traballar. Precisamos xerar máis industria e trazar un proxecto integral de desenvolvemento de Galicia no que se analice que sectores son os que máis nos interesa desenvolver e enlazalos entre si. Non se trata de seguir traballando no cortoplacismo, que é o que fan algúns políticos. Queixámonos da deslocalización de empresas do sur de Galicia ao norte de Portugal. Actuemos en consecuencia para retelas. Vanse alí porque se lles facilita solo, temas fiscais e, sobre todo, elimínanselles trabas burocráticas. Temos dous grandes motores: Inditex e PSA, pero necesitamos moitas máis empresas potentes. Para iso precisamos ter un proxecto global para as catro provincias, porque, como din os franceses, "l'union fait a force" [a unión fai a forza].
Todo indica que as factorías de Ferroatlántica en Cee e Dumbría e a de Alcoa na Coruña acabarán en mans de fondos estranxeiros...
Na miña opinión, e falo a título persoal e non como presidente do club financeiro, xa está ben de apagar incendios cando se producen. Debemos previr os lumes e adoptar medidas para que as empresas non enfermen e acaben en mans de fondos. Non se traballou nun marco adecuado da enerxía, a pesar de ser importantísimo. Hai anos que debiamos procurar solucións para Alcoa, Meirama e outras compañías, sobre todo para os seus traballadores. Hai familias que viven disto, auxiliares e zonas que, se as plantas desaparecen, están condenadas á desertización. Precisamos un proxecto de país tendo claro cales son os sectores nos que podemos ser punteiros. Se temos magníficas empresas en tecnoloxía, posicionémonos no mundo. O mesmo debemos facer coa madeira ou o sector marítimo. En casos como o de Alcoa, precisamos estudar se a compañía pode desenvolverse adecuadamente no futuro. Sérvenos de pouco que veña un fondo e garanta o traballo por dous anos, pois prolongar a morte é un problema. Debemos ser capaces de xerar o ambiente para que se un negocio debe pechar, os empregados teñan opción de recolocarse nun máximo dun mes. O problema hoxe é que non hai traballo.
Temos dous grandes motores: Inditex e PSA, pero necesitamos moitas máis empresas potentes
A CEOE e o Banco de España alertaron dos efectos nocivos da subida do salario mínimo a 900 euros, pero ata agora non se produciron. ¿Cre que se darán?
Non comparto ese criterio. Se unha empresa é forte, ten unha xestión adecuada e actualizouse buscando novos medios de venda online ou de desenvolvemento e gaña diñeiro, é evidente que debe pagar salarios adecuados para que a xente poida vivir e consumir. Outro asunto diferente é que haxa negocios que non soporten incrementos de soldos porque están en perdas. Hai que alcanzar un nivel de lóxica entre o salario basee, o desenvolvemento do país, os traballadores e o mundo empresarial. Unha vez máis, é un tema de políticas de consenso.
O BBVA presentou esta semana un informe que indica que o ritmo do crecemento económico de Galicia caerá este ano ao 2,2% tras avanzar un 2,7 o pasado ano. ¿Hai risco de estancamento?
Non estamos na época brillante de hai uns anos. Posiblemente porque entón viviamos en moitas burbullas, non só na da construción, e non todas rebentaron. Ademais, países como Italia, Francia, Alemaña ou Gran Bretaña non van tan ben e iso inflúenos, do mesmo xeito que o prezo do petróleo, porque estamos nun mundo global. Non nos recuperamos de todo e non me estrañaría que tivésemos outro ciclo regresivo, a pesar de que son das persoas máis optimistas do mundo. O noso país sofre como sofren outros e, a maiores, temos inseguridade política. Con este numerito que nos montaron os partidos, parece que só se interesan por eles mesmos e non pola cidadanía.
Hai nuboeiros no horizonte próximo para a economía e a inestabilidade política non axuda nada
O risco de terminar o ano sen orzamentos xerais é elevado. ¿A parálise política pasaranos factura?
A situación é francamente complicada. España ten un problema brutal de liderado e sufrimos unha perda de valores terrible. Hai unha desafección da política por parte da sociedade. Sumado ao que sucede no resto do mundo, isto propicia un problema moi serio. Imos crecer menos, a nosa débeda pública vai seguir aumentando e o certo é que non podemos pagala. O momento é complicado, melloramos moito con respecto a 2008, pero queda moito por andar. Hai nuboeiros no horizonte próximo e a inestabilidade política non axuda nada.
