O Tribunal Supremo (TS) rexeita que o Servizo Público de Emprego Estatal (Sepe) poida obrigar a un traballador a devolver unha prestación cobrada de forma indebida cando o erro no pago sexa "imputable unicamente" ao organismo público. Así o establece unha sentenza ditada pola sá do Social o 4 de abril e que estima o recurso de casación para a unificación de doutrina interposto por un traballador da empresa asturiana de transporte Transcano contra un fallo previo do Tribunal Superior de Xustiza de Asturias (TSJA).
Os feitos derivan do expediente de regulación temporal de emprego (Erte) por causas económicas que presentou Transcano por mor da pandemia. Empresa e sindicatos acordaron reducir a xornada un 75% do 1 de abril ao 31 de outubro de 2020. En consecuencia, o empregado pasou a traballar dúas horas diarias. Semanas despois, modificaron a porcentaxe de redución de xornada de 18 traballadores, entre os cales figuraba o implicado. Todos pasaron a operar máis horas, pois o recorte quedou nun 37,5% desde o 14 de maio.
Con todo, o 12 de maio o Sepe recoñeceu ao traballador unha prestación correspondente a unha redución de xornada do 75%, con data de inicio do 1 de abril e que ingresou ata o 30 de xuño. Para a súa sorpresa, o ente público comunicoulle pouco despois a proposta de revogación da axuda. Por que? O Sepe decatouse de que a redución de xornada do Erte superaba "o máximo legal permitido", do 70%. Desconforme, o afectado presentou alegacións e o 6 de novembro de 2020 o organismo emitiu unha resolución coa que lle reclamou os 2.621,75 euros cobrados. De novo, o traballador interpuxo outra reclamación, que foi estimada parcialmente en marzo de 2021. O Sepe constatou entón que non tiña dereito a percibir o paro "entre o 1 de abril e o 13 de maio", pois comprobou que a partir do 14 de maio o cociente de redución de xornada si se situou dentro dos límites legais.
Foi entón cando o profesional acudiu, sen éxito, a un xulgado do Social de Oviedo para que declarase o seu dereito á prestación polos días que lle foron negados debido á redución de xornada do 75%, o que suporía cobrar 1.349 euros. Tras fracasar, o seu periplo xudicial seguiu cun recurso de suplicación ante o TSXA que o desestimou.
Desconforme, o traballador acudiu ao Supremo para pedir unha unificación da doutrina, pois alegou a contradición existente entre a sentenza do TSXA e outra ditada en setembro de 2021 polo Tribunal Superior de Xustiza de Galicia.
Agora, o Supremo constata que, na súa resolución inicial, "lonxe de denegar a prestación por desemprego, recoñecela só ata o 70% de redución de xornada ou advertir que só se podía admitir se a redución de xornada non superaba ese 70%" —como estipula a normativa dos Erte—, o Sepe outorgou ao traballador a axuda "a pesar de superar" a cota prevista.
O traballador acudiu ao Supremo para pedir unha unificación da doutrina, alegando contradición entre a sentenza do TSXA e outra anterior do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia
Os maxistrados tamén sinalan que a redución do horario derivou dun acordo entre empresa e sindicatos e non foi decisión do recorrente. Ademais, a sentenza descarta que este contribuíse, por exemplo con alegacións falsas, á resolución do Sepe.
Botando man da doutrina do Tribunal Europeo de Dereitos Humano, o TS recorda que a prestación por desemprego satisfai "necesidades básicas de subsistencia", ao que se suma que a cantidade cobrada foi "relativamente modesta" e que o Servizo Público de Emprego Estatal non considerou "a situación do traballador, especialmente no difícil contexto do covid".
Para rematar, constata que o erro no recoñecemento indebido do paro "é imputable unicamente" ao organismo dependente do Estado.
