Ao redor de 93.000 nenos e adolescentes de Galicia vivían o ano pasado en situación de pobreza e/ou risco de exclusión social. É o
Son os datos que arroxa o estudo presentado este venres polo presidente da Plataforma da Infancia, Ricardo Ibarra, e o da Plataforma de Organizacións de Infancia en Galicia, Xesús Vila, recollidos do Instituto Nacional de Estadística (Ine). Unha análise que destaca que, tras o impacto da crise provocada pola pandemia en 2020, que arrastrou á comunidade aos "seus máximos históricos" nas diferentes estatísticas de pobreza infantil, Galicia mostrou unha especial "capacidade de recuperación", ata volver ter "datos inferiores aos da media nacional en todos os indicadores".
Neste sentido, é a autonomía onde máis diminuíu tanto a taxa de pobreza infantil como pobreza infantil severa –é dicir, á que están sometidos nenos que pertencen a fogares cuxos ingresos por unidade de consumo son inferiores aos 6.725,42 euros anuais–. A primeira cae desde o 27,2% ata o 20,9%, taxa esta que equivale a algo máis de 78.000 menores. A segunda, pola súa banda, recórtase 4,5 puntos, ata quedar no 8,5%, o terceira cociente máis baixa do país. Como referencia, a media de España está no 27,8% e o 13,5%, respectivamente.
Con todo, a Plataforma da Infancia estima que en 2022 había uns 28.000 menores en Galicia que viven con carencias materiais severas, un rexistro parecido ao que se constataba o ano anterior.
O documento recoñece que, "debido ao tamaño da mostra", non é posible concretar estes indicadores para os menores de 18 anos, aínda que si "é posible facelo a nivel xeral". E, desde este punto de partida, resalta por exemplo que "o 38,7% dos fogares non poden permitirse ir de vacacións polo menos unha semana ao ano", a cuarta porcentaxe máis alto do país. Ademais, non pode permitirse unha comida de carne, polo ou peixe polo menos cada dous días o 5,4%; o 30,5% non pode afrontar gastos imprevistos e ata o 19,1% non é capaz de caldear adecuadamente o domicilio, entre outros.
Propostas
A Plataforma de Organizacións de Infancia de Galicia reclamou ás administracións que manteñan as políticas sociais que aliviaron o impacto das crises e instou á Xunta a desenvolver un plan de apoio específico para as familias monoparentais, xa que a metade delas está en risco de pobreza –o que ademais inflúe na brecha de xénero, posto que o 82% encabézao unha muller–.
Tamén propón axudas para fogares con menores con discapacidade, bolsas de alimentación e para libros de texto para fogares con ingresos baixos; garantir a igualdade de oportunidades no rural ou incrementar o cociente dun técnico por 30 nenos para unha atención máis individualizada aos menores tutelados.
Outro punto "imprescindible" é a adopción de medidas que faciliten "unha vivenda digna, axeitada e accesible", como crear "un parque básico de emerxencia", triplicar o parque público de vivenda para aluguer social ou deseñar fondos e procedementos "para a prevención do desafiuzamento".
