A verbena galega tamén ten a súa ciencia

O CSIC estudará a evolución dos palcos de música para as orquestras desde os anos 70 aos 2000.
Uno de los actuales escenarios móviles frente a un palco de música tradicional en una reciente verbena de Galicia. CSIC
photo_camera Uno de los actuales escenarios móviles frente a un palco de música tradicional en una reciente verbena de Galicia. CSIC

En Galicia, o palco de música é un verdadeiro símbolo das festas e celebracións tradicionais dunha parroquia. A finais do século XX, comezáronse a construír moitos para a interpretación de música en directo nas verbenas. No século XXI, as novas formacións musicais tiveron que saír dos palcos debido ás esixencias técnicas, sendo substituídos por modernos escenarios móbiles.

Agora, o Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) quere volver pór de relevancia este elemento arquitectónico a través do proxecto de investigación Palcos. Cultura material e festa na paisaxe rururbana galega financiado pola Axencia Galega de Innovación (Gain). Unha iniciativa que pretende mapear, catalogar e documentar os palcos de música construídos entre 1970 e os 2000 por todo o territorio galego.

O proxecto está liderado polo antropólogo e etnomusicólogo Iñigo Sánchez-Fuarros, que defende os palcos como "verdadeiros símbolos da vida en comunidade que se tece ao redor da festa en moitas parroquias e lugares".

O equipo de investigación está formado por especialistas en antropoloxía, arqueoloxía, xeografía, estudos culturais, arte sonoro ou arquitectura, e inclúe investigadoras e investigadores do Incipit e doutras institucións nacionais e internacionais.

A investigación estruturarase en tres fases diferentes. Durante o primeiro período preténdese identificar, documentar e catalogar palcos de música e outros vestixios materiais do campo dá festa. Para este fin, desenvolveuse unha plataforma web colaborativa (palcos.monteira34.com) na que calquera persoa poderá identificar, localizar e proporcionar información sobre os palcos de música da súa parroquia ou localidade.

Na segunda fase profundarase na investigación, especialmente na análise das dinámicas de cambio e permanencia nas condicións materiais que fan posible a festa. Nesta fase, o equipo prestará especial atención a documentar o paso do palco efémero ao palco construído e deste último, ao palco móbil.

A terceira fase farase en colaboración co Laboratorio de Experimentacións Etnográficas (Eel) do Incipit, e consistirá nunha exposición final e a activación dalgún dos palcos en desuso.