O asteroide Higía, situado no cinto de asteroides, entre as órbitas de Marte e Júpiter, sería en realidade o planeta anano máis pequeno do Sistema Solar, un título que de momento ostenta o seu veciño, Ceres, segundo un artigo publicado este luns na revista Nature Astronomy.
O planeta anano Ceres é un corpo híbrido de xeo e roca de preto de mil quilómetros de diámetro, que alberga un océano interno de auga líquida e que tamén se acha no cinto de asteroides. Con todo, un artigo publicado en Nature Astronomy, liderado polo investigador Pierre Vernazza, do Laboratorio de Astrofísica de Marsella (Francia), advirte de que o asteroide Higía podería tratarse do planeta anano máis pequeno do Sistema Solar e destronar a Ceres.
No estudo, os astrónomos observaron a Higía —o cuarto obxecto máis grande do cinto de asteroides logo de Ceres, Vesta e Pallas— cunha resolución o suficientemente alta como para analizar a súa superficie e determinar a súa forma esférica e o seu tamaño.
O equipo internacional de científicos, entre os que se conta René Duffard, do Instituto de Astrofísica de Andalucía (IAA), usou o instrumento Sphere, instalado no VTL (Very Large Telescope) do Observatorio Europeo Austral (ESO), que "é un dos máis potentes do mundo para a obtención de imaxes", explica Vernazza.
As imaxes obtidas por Sphere permitirían "reclasificar" a Higía como un planeta anano xa que cumpre con seguridade tres dos catro requisitos necesarios: orbita ao redor do Sol, non é unha lúa e, a diferenza dun planeta, non despexou os arredores da súa órbita. O requisito final é que teña a suficiente masa como para ter a súa propia gravidade, xerando así unha forma máis ou menos esférica.
As observacións realizadas con Sphere pemitieron aos científicos estimar o tamaño de Higía nuns 430 quilómetros de diámetro, lonxe dos 950 quilómetros de Ceres e dos 2.400 quilómetros de Plutón, o planeta anano máis famoso da veciñanza.
Higía é o membro principal dunhas gran familias de asteroides duns 7000 membros xurdidos do mesmo corpo principal
As imaxes tamén revelaron que Higía carece do gran cráter de impacto que os científicos esperaban ver na súa superficie, e é que Higía é o membro principal dunhas gran familias de asteroides (uns 7000 membros) xurdidos do mesmo corpo principal. Os astrónomos esperaban que o evento que conduciu á formación desta numerosa familia deixase unha gran e profunda pegada en Higía pero a súa ausencia "foi unha verdadeira sorpresa, xa que esperabamos a presenza dunha gran conca de impacto, como ocorre con Vesta", afirma Vernazza.
Durante a observación, os astrónomos só identificaron dous posibles cráteres "demasiado pequenos" para ser causado polo impacto que orixinou a familia Higía de asteroides, opina o investigador e coautor do estudo, Miroslav Broo, do Instituto Astronómico da Universidade Charles de Praga (República Checa).
Para intentar determinar a causa dos cráteres de Higía, os investigadores usaron simulacións numéricas e deduciron que a forma esférica de Higía e a gran familia de asteroides son, probablemente, o resultado dunha gran colisión frontal cun gran proxectil dun diámetro de entre 75 e 150 quilómetros. As súas simulacións mostran que este violento impacto, que se cre ocorreu fai uns 2.000 millóns de anos, esnaquizou por completo o corpo principal.
Posteriormente, as pezas sobrantes volveron unirse e déronlle a Higía a súa forma redonda e os miles de asteroides que a acompañan, conclúen os investigadores.
