O director Daniel Monzón (La caja Kovak, Celda 211 ou El niño) volve estrear película co actor Luis Tosar este venres 31 de agosto. Yucatán, unha comedia "clásica" rodada nun cruceiro, fala de como a cobiza "pode converter ás persoas en ratas miserables".
"A comedia tense que expor desde a liberdade. O teu obxectivo non é ferir a ninguén, o teu obxectivo é facer que goce a xente", expresou Monzón nunha entrevista concedida a Europa Press tras explicar que logo de Celda 211 e El niño, dúas películas de intensidade "grande", o corpo pedíalle "facer rir" e "non quedar estancado".
A película relata así a historia de Lucas (Tosar) e Clayderman (Rodrigo da Serna) que viven estafando aos turistas de cruceiros internacionais para quedar co seu diñeiro. Logo de moitos anos traballando xuntos acaban separándose debido á rivalidade polo amor de Verónica (Stephanie Cayo). Así, pasando os días nun navío polo atlántico, competirán por roubar o motín dun dos pasaxeiros (Joan Pera).
Neste sentido, o director matizou que "aínda que se trata dunha comedia" non é unha historia "baleira". "Baséase nos personaxes e o importante é as relacións entre eles. O ton é de humor, pero hai tamén hai posibilidade de drama", explicou.
Preguntado polos límites do humor, Monzón sinalou que coas redes sociais, cando unha persoa sente ofendida, xérase un movemento global contra ela, algo que lle "preocupa".
Para el, á hora de expor unha comedia "non se debe autocensurar" posto que, na súa opinión, no terreo do humor, incorrer en algo delituoso "é moi complicado". "Unha das grandes cousas que ten a comedia é que ti podes falar da podremia moral desde unha visión cómica e facer que a túa propia turbiedad se recoñeza na pantalla a través da risa", dixo.
Unha idea que compartiu o seu compañeiro Luis Tosar quen defendeu que na ficción o humor "nunca chega con ataduras". Así, expresou que se confunde a ficción co mundo das redes sociais".
"É lóxico que a xente tamén teña as súas dúbidas de se se está facendo humor ou se está ofendendo, e hai moitas bromas que non se entenderon, pero tamén é inherente ao chiste non explicar que estas facendo un chiste. Eu creo que neste sentido cando a xente vai ver unhas películas sabe que vai ver unha pelicular. Que che guste máis ou menos é lícito, pero non hai intención de ofender", expresou.
Tosar, que tamén expresou a súa alegría por volver traballar con Monzón e sinalou que empeza a ser "habitual" que traballen xuntos", definiu Yucatán como unha película "transxénero" que toca moitos paus non só desde o formato (musical, comedia, melodrama), se non tamén desde o contido e que "está moi ben armada".
Así mesmo, indicou que a película reflexiona sobre "o diñeiro" e sobre "o mundo actual". "A humanidade inventou nalgún momento algo que era moi facilmente acumulable e intercambiable, e a cobiza lévanos a ese lugar, e iso produce desgrazas. O diñeiro é unha boa forma de organizarse e serve para que nos podamos entender, pero cando hai moita acumulación deseguido empeza a sacar o peor da condición humana", reflexionou.
UNHA RODAXE CON MOTÍNS. Segundo relatou o director, a rodaxe tivo unha duración de case "catro semanas" nun cruceiro polo atlántico pasando por lugares como Iucatán, Brasil, Tenerife ou Casa Branca e compartiron o navío con preto de 3.00 turistas brasileiros "que querían gozar", algo que o converteu nunha "rodaxe moi peculiar".
O primeiro día de rodaxe fomos á piscina, que estaba chea de música e bares, a rodar, e ao pouco houbo un motín. Os turistas empezaron a gritar e a intentar botarnos, e entón apareceu un home moi grande que quería tirarnos as cámaras pola borda. Conseguimos moderalo, pero aprendemos a lección", relatou entre risas.
Neste contexto, Cayo matizou que o "motín" produciuse na "súa primeira escena no mundo cinematográfico" e que "non puideron facer nada posto que no barco non había unha comisaría de policía". "Compartir rodaxe con turistas foi un acerto, porque lle deu moita verdade ao relato", opinou pola súa banda da Serna.
