O expresidente de Bankia Rodrigo Rato aseverou este martes ante a Audiencia Nacional que a saída a Bolsa da entidade, do mesmo xeito que a fusión, non foi unha "decisión empresarial, senón legal", da que eran "totalmente partidarios" tanto o Banco de España como o Goberno, tras as novas esixencias ás Caixas.
Durante o seu interrogatorio, que inaugurou a rolda de declaracións dos 34 acusados, o exministro defendeu con rotundidade os 13.000 millóns en provisións que a entidade foi capaz de dotar, superiores aos recomendados polos organismos públicos, e que foron realizados contra reservas e non contra a conta de resultados, conforme á normativa contable.
Sobre o debut bolsista de Bankia en xullo de 2011, Rato explicou á sección cuarta da sala do Penal que estaban "en mans do regulador e da lei", e indicou que tiveron que levar a cabo a operación en prazos "moi curtos", xa que o Banco de España puña de data límite o mes de setembro.
Unha prema precipitada polas esixencias anunciadas polo Goberno a principios de 2011, cando pediu ás Caixas que captasen capital, "nervioso" pola grave deterioración que estaban a sufrir os mercados a conta "primeiro da crise grega, e despois do rescate de Irlanda".
Así mesmo, remitiu á declaración no Congreso dos Deputados do expresidente da Comisión Nacional do Mercado de Valores (CNMV) Julio Segura, quen negou que a entidade tivese "problemas especiais" no momento da saída a Bolsa, e recordou que incluso se comportou mellor que o resto do sector bancario e o propio IBEX 35 nos sete meses posteriores.
Preguntado polos posibles alternativas ao salto ao parqué, Rato recoñeceu que Bankia mantivo contactos con polo menos dous fondos de investimento estadounidenses, como opción a que entrasen no capital da entidade e evitar así a saída a Bolsa, pero esixían fortes descontos que facían inviable a operación.
Con todo, o groso do interrogatorio da fiscal Carmen Launa centrouse na complexa situación de Banco de Valencia, controlada por Bancaja, e como puido afectar o grupo BFA-Bankia.
En ton de continuo reproche á representante do Ministerio Público, o exministro, que repetiu en varias ocasións que esta entidade non formaba parte da fusión, avalou a legalidade doutros aspectos da súa xestión.
Entre estes, o proceso de integración do que tomou parte Bancaja por instrucións do Banco de España, organismo que "coñecía as tripas" do novo grupo, xa que "tiña quince persoas" nel.
Á fusión fría ou ao sistema institucional de protección (SIP) das sete caixas -Caja Madrid, Bancaja, A Caixa de Canarias, Caixa Ávila, Caixa Laietana, e as de Segovia e A Rioxa- referiuse Rato como "unha oportunidade para crear unha hucha ou mochila para unha contorna que se vía que ía ser peor" en alusión á crise.
Neste sentido, insistiu en que "as instrucións, o diñeiro -4.465 millóns- e o control" da integración, foron "deseñadas" polo Fondo de Reestruturación Ordenada Bancaria (FROB).
Ademais, reiterou que o grupo dispuña de provisións suficientes para cubrir posibles deterioracións, 13.000 millóns de euros, moi superiores aos 6.300 millóns suxeridos polo propio Banco de España, e alegrouse de non seguir as súas instrucións por única vez".
A comezos da sesión, que se retomará mañá, o tribunal que preside o xuíz Ángela Murillo rexeitou a maioría de cuestións previas expostas polas defensas, aínda que rexeita que as persoas xurídicas, BFA, Bankia e a auditora Deloitte, poidan ser acusadas de falsidade contable, e aparta da causa a documentación nova referente ao Banco de Valencia.
No auto, no que tamén obriga aos acusados a acudir á vista, a sala, no entanto, mostra a súa sorpresa ante o anuncio da Fiscalía de que poida modificar o seu escrito de acusación e ampliar a cualificación provisional, no que de momento só carga contra Rato e os outros tres exadministradores do grupo, "cando aínda non se practicou unha soa proba e sen dato novo algún".
