Asunta segue na memoria cinco anos despois

Na pista na que apareceu o cadáver renóvanse peluches e flores ► Os seus pais seguen no cárcere: Rosario no módulo de enfermería e Alfonso plenamente integrado

El altar improvisado en memoria de Asunta todavía se renueva. LUIS POLO
photo_camera O altar improvisado en memoria de Asunta aínda se renova. LUíS POLO

Cinco anos despois do asasinato de Asunta Basterra, no lugar exacto no que apareceu o corpo sen vida da moza, un lúgubre camiño do municipio de Teo, aínda se mantén o mausoleo que amigos da nena e particulares levantaron na súa memoria. 

Algúns dos obxectos que recordan á nena que hoxe estaría a piques de alcanzar a maioría de idade están xa desvencellados polo paso do tempo. É o caso dese cartel de madeira que recorda coa súa mensaxe unha das moitas teorías que no apoxeo da investigación encheron faladoiros televisivos e páxinas de xornais: "Dínos Asunta, desde o ceo, que pasou cos teus avós". Estes faleceran meses antes do crime da pequena e houbo quen quixo vincular a Rosario Porto coa morte dos seus pais.

No altar improvisado renóvanse peluches e flores en memoria de Asunta

Á beira dese cartel cada vez máis ilexible, xoguetes, peluches e flores si que dan conta de que hai unha renovación máis ou menos constante dese altar improvisado. Varios dos obxectos que recordan á nena foron colocados recentemente. E é que Santiago e a súa comarca non esquecen un caso que os marcou profundamente.

Foron uns frenéticos meses de investigación, informacións, detencións e incógnitas os que sucederon á desaparición da nena de orixe asiática o 21 de setembro de 2013. 

Un lustro transcorreu desde a desaparición e posterior achado do cadáver de Asunta, un feito que forma parte da crónica negra de España e polo que foron condenados os seus pais adoptivos, Rosario Porto e Alfonso Basterra, que se atopan hoxe en prisión.

A condena que se lles impuxo polo crime desta nena de altas capacidades, que bailaba, tocaba o piano e o violín e se manexaba con certa destreza en ata seis idiomas, foi de 18 anos entre reixas.

A vida no cárcere de Charo e Afonso
Rosario Porto, avogada, cumpre a pena na prisión da Lama, en Pontevedra, onde, segundo contou o seu entorno próximo a Efe, leva no módulo de enfermería unha vida tranquila. Alí habita "acompañada", le, escribe, recibe moitas cartas, acode á biblioteca, goza coa radio, participa nalgunhas actividades e asiste a misa.

Alfonso Basterra, xornalista, está no outro extremo de Galicia, no penal de Teixeiro, na Coruña, e de portas dentro a súa día a día practicamente transcorre do mesmo xeito, tal e como desvelaron fontes coñecedoras do seu estado.

O pai adoptivo de Asunta está totalmente integrado na cotidianidad carcelaria, nun módulo tranquilo, e non é conflitivo, a pesar de que nun inicio si tivo unha actitude máis desafiante; ademais, dá mostras do seu nivel intelectual e xa ostenta algún posto de confianza, de responsabilidade, e incluso remunerado, como ocorre coa repartición de comida do que se ocupa.

O cadáver da nena foi localizado o 22 de setembro de 2013 por dous viandantes nunha cuneta do municipio de Teo, próximo a Santiago de Compostela, e o truculento e sórdido final desta menor de 12 anos, cuxo rastro se perdeu un día antes, acrecentou a sensación de orfandade entre todos aqueles que en verdade a querían.

As incongruencias testificais de Rosario Porto e Alfonso Basterra, e as súas teorías imposibles de probar, desencadearon moi pronto as sospeitas, o que provocou as súas detencións por homicidio, unha cualificación que posteriormente se elevou.

Asunta foi drogada e posteriormente asfixiada: as contradicións dos pais supuxeron a súa detención

No endurecemento da condena pesaron as probas forenses realizadas á vítima e que revelaron que era sedada con Lorazepam, un ansiolítico cuxo rexistro máis alto correspondía ao día 21, a xornada na que ela desapareceu.

As análises mostraron, igualmente, significativas concentracións deste tranquilizante durante o mes de xullo dese ano, data na que dúas profesoras de música de Asunta detectaron na alumna un preocupante estado de somnolencia, que a súa familia atribuíu á súa suposta condición de alérxica, patoloxía pola que, dicían, estaba en tratamento. A pediatra, no entanto, sempre negou tal padecemento.

Sen permisos penais... por agora
No xuízo considerouse probado que os pais de Asunta tiñan un plan acordado para finiquitar a súa existencia, segundo o cal el se encargaría de drogala ata o aturdimiento para facilitar con iso unha asfixia que executaría a nai.

Alfonso e Rosario, para poder gozar de permisos, segundo detalla Institucións Penais, han de ter cumprida unha cuarta parte da condena, ser un reo en segundo ou terceiro grao e contar co beneplácito da xunta de tratamento e a autorización do xuíz de Vixilancia Penal. Espérase que, dada a gravidade do crime, teñan que esperar polo menos catro anos para poder gozar dun.

Nesas están e, mentres, non se sabe a razón que os levou a acabar coa vida de Asunta, o móbil, o porque a mataron.