O escrutinio electoral ha arroxado este domingo en Galicia un resultado histórico favorable ao PSOE que por primeira vez na historia supera o número de escanos obtidos polo PP neste territorio, un logro para os socialistas que xamais foran capaces de igualar aos populares en ningunha das eleccións celebradas desde a aparición en 1982 de Alianza Popular.
Naqueles comicios, nos que o PSOE logrou unha clara vitoria forxada no liderado de Felipe González, Galicia foi a única Comunidade autónoma española que entregou a maioría aos conservadores no canto da os socialistas, un preludio do que nas décadas seguintes sería o fortín dos populares, que tamén ostentaron a presidencia do Goberno autonómico durante a maior parte do tempo.
Con todo, o acusado desgaste dos sete anos de Goberno de Mariano Rajoy e os casos de corrupción destapados neste período terminaron facendo madeixa nun PP que deixou escapar a súa hexemonía en Galicia ata entregarlla a un PSOE capaz de rendibilizar nas urnas a súa experiencia destes dez meses de goberno con Pedro Sánchez á fronte.
Os socialistas galegos han demostrado unha clara mobilización nesta campaña para as eleccións xerais, encabezados polo seu secretario xeral Gonzalo Caballero, que -no seu ano e medio á fronte do partido en Galicia- seguiu unha axenda que el mesmo describe como de alta "intensidade política" para aproveitar o "vento a favor" que sopra desde Madrid desde o regreso de Sánchez e o éxito da moción de censura impulsada contra o PP.
Cun liderado aínda por asentar de face ás eleccións autonómicas de 2020, o bo resultado do PSOE desta noite electoral é un sopro de aire fresco por un Caballero
Preto de 8.000 quilómetros percorreu o líder do PSdeG nas últimas dúas semanas, dunha punta a outra de Galicia e con especial énfase en visitar a provincia de Ourense, onde o pasado venres os socialistas pecharon a campaña electoral, que tamén trouxo a terras ourensás ao ministro Josep Borrell e ao propio presidente do Goberno, Pedro Sánchez.
Esta provincia, exemplo da Galicia rural e despoblada onde é máis forte o PP, foi para o PSdeG un cobizado obxecto de desexo e nela envorcaron os seus esforzos para conseguir superar aos populares en votos na totalidade do territorio galego, algo que conseguiron a pesar de non vencer nos feudos de Lugo e Ourense.
Ademais, a aposta ourensá de Caballero responde ao seu afán por pechar as feridas internas abertas no abrupto e dilatado proceso de renovación orgánica derivado da dimisión do seu antecesor no cargo, Xosé Ramón Gómez Besteiro, acosado por varios litixios xudiciais e substituído por unha comisión xestora que se prolongou máis do esperado.
Gonzalo Caballero terminou resultando gañador das primarias do PSdeG máis dun ano despois, aínda que polo camiño o partido deixou o liderado da oposición en Galicia en mans dunha boiante En Marea, que aproveitou as cuitas internas socialistas para dar o "sorpasso" que non chegou en España.
No entanto, a chegada dun "candidato das bases", como a el lle gusta reivindicarse, á secretaría xeral socialista non foi todo o plácida que cabería esperar, xa que o sector crítico do partido, ausente no proceso de renovación por discrepancias coas direccións federal e galega, enseguida demostrou, á hora de escoller as secretarías provinciais, que non estaba disposto a ceder o poder a nivel local e fixo que prosperasen varias candidaturas de membros non afíns ás directrices de Caballero.
A conformación das listas para as múltiples eleccións deste ano 2019 terminou de forzar as costuras dun PSdeG do que decidiron apearse, nunha escasa marxe de tempo, dous pesos pesados como o exsecretario xeral Pachi Vázquez -fundador posterior da plataforma Espazo Común- e o vicepresidente da Deputación de Lugo, Manuel Martínez.
Ambas as saídas arrastraron a moitos dos seus afíns e puxeron en xaque a estrutura de poder local do PSdeG na antesala duns comicios craves para ratificar á fronte do partido a Caballero, xa proclamado -non sen polémica- candidato á Xunta nas próximas eleccións autonómicas, previstas para o outono de 2020.
Ademais, o escaso coñecemento da súa figura por parte da poboación non xoga en favor dun Caballero que prevé incorporarse como deputado ao Parlamento de Galicia tras os comicios municipais do 26 de maio para poder confrontar directamente co seu rival, Alberto Núñez Feijóo.
A sombra do rexedor vigués é alargada para un Gonzalo Caballero que non escondeu neste tempo as súas discrepancias políticas co seu tío
"¿Quen é ese de o PSOE?", preguntaba unha muller o primeiro día de campaña en Vigo ante a chegada dunha ampla comitiva socialista, encabezada, como lle respondería enseguida o seu acompañante polo "sobriño de Abel Caballero", alcalde de Vigo.
A sombra do rexedor vigués é alargada para un Gonzalo Caballero que non escondeu neste tempo as súas discrepancias políticas co seu tío, a pesar de que no mitin central desta campaña escenificou con el unha tregua ao fundirse nun cálido abrazo ante a presenza de Pedro Sánchez.
Cun liderado aínda por asentar de face ás eleccións autonómicas de 2020, o bo resultado do PSOE desta noite electoral é un sopro de aire fresco por un Caballero que, tras percorrer Galicia "municipio a municipio, comarca a comarca", comezou a labrarse o nome que necesita se quere sumarse á nómina de presidentes socialistas da Xunta de Galicia, na que unicamente figuran Fernando González Laxe e Emilio Pérez Touriño.
A súa mensaxe, do que non se desviou neste tempo, é rotundo: é necesario un Goberno socialista en Madrid que free á ultradereita e que escenifique a abertura dun "novo tempo político" para que o PSdeG afronte as eleccións galegas con opcións de relevar a Núñez Feijóo e pór fin aos seus dez anos de xestión, que chegou a tachar de nocivos para Galicia.
