Amaia e Adrían pasárono máis que ben na voda do compañeiro de traballo dela, que tamén é dá familia. Volvían a casa cansos, pero contentos, tal e como se volve dás vodas que valen a pena. Ou reloxo marcaba as sete menos cuarto dá mañá. Amaia estaba embaraza de 29 semanas. Durante a celebración sufriu as mesmas contraccións coas que levaba convivindo desde ou cuarto mes de xestación. Por iso, cando chegou a casa e foise a durmir, non lle deu maior importancia á dor que sentía.
"Pero cando encarei a porta para saír non puiden máis. Chamei ao meu marido para que me axudase a tombarme non sofá e, de súpeto, rompín augas"
"Pero empeceime a notar rara". Pasada media hora desde a súa chegada, Amaia sentía como se complicaba a súa situación, aínda que non entendía moi ben que lle ocorría. A dor foi a máis, polo que decidiu ir ao hospital, polo se ou polo non. Era tal a molestia que apenas se puxo a bata e as zapatillas, "pero cando encarei a porta para saír non puiden máis. Chamei ao meu marido para que me axudase a tombarme non sofá e, de súpeto, rompín augas".
Amaia conta ou momento non que se puxo de parto cunha gargallada a medio romper durante todo ou relato. Explica que foi "coma se abrísese un tapón", pero a anécdota, nin de lonxe, acabou aí. "Decidimos chamar a Urxencias", prosegue. "Comenteille á moza que me colleu ou teléfono que a miña muller estaba embarazada, que tinga contraccións, moita dor e que criamos que se puxo de parto porque rompera augas", conta Adrián. "Non nos debeu crer do todo", engade, "pensaría que eramos pais primerizos que non sabiamos moi ben que estaba a pasar", xa que con 29 semanas ninguén esperábase que ou pequeno retoño fixese acto de presenza.
"Ou neno saíu disparado, collino literalmente non aire", relata ou seu pai, Adrián
A ambulancia xa estaba de camiño. Adrián foi a subir a persiana para estar pendente, cando, para sorpresa do matrimonio, "ou neno saíu disparado". "Collino literalmente non aire", relata Adrián, aínda cos ollos como pratos, coma se estivese a revivir ou día non que vos seus reflexos non lle fallaron. Superado ou susto, ou sangue frío e ou defecto de profesión (Adrián é auxiliar de policía local e socorrista) apoderáronse do. "Comprobei que choraba, que respiraba correctamente por se só e que non tinga nada obstruido".
Acto seguido, achegouno ao peito dá nai, para achegarlle calor, e, ou máis importante, "mantivémolo todo ou tempo esperto". Que a parella soubese con antelación que aos neonatos hai que manterlles espertos foi fundamental, xa que senón corren ou risco de deixar de respirar e falecer.
Cando por fin chegou a ambulancia, a matrona, ou médico e vos técnicos apenas se crían ou ocorrido. De feito, ou instrumental do parto brillaba pola súa ausencia: nin tingan pinzas, nin as tesoiras funcionaban. Ao cordón colocáronlle unhas pinzas dá roupa e houbo que esperar ao momento de baixar á ambulancia para poder cortalo. Nese momento, Amaia estaba profundamente enfadada. "Deberían vir preparados nestes casos", asegura.
"Vos médicos non paraban de dicirnos a sorte que tivemos, porque ou neno podería vir co cordón ao redor do pescozo ou de nádegas", sostén a nai
"O De EXTRAMUROS". Afortunadamente, non camiño ao Hospital Provincial de Pontevedra, a situación puido normalizarse e ou recentemente nado e vos seus pais puideron ingresar non centro sanitario sen ter que lamentar ningunha complicación, como as que poderían aparecer nunha conxuntura así. "Vos médicos non paraban de dicirnos a sorte que tivemos, porque ou neno podería vir co cordón ao redor do pescozo ou de nádegas, ou incluso poderiamos ternos desangrado algún dous dous. Grazas a deus, nada diso ocorreu", suspira, aliviada, Amaia.
As circunstancias nas que naceu Roque, nome que lle puxeron ao pequeno, convérteno non primeiro nena iluminación en Marín desde fai 38 anos. Ou matrimonio coñece ou dato por outra anécdota que lles ocorreu cando foron a rexistrar ao seu primeiro fillo, Xoel, que agora ten catro anos de idade.
"A moza do Rexistro, que estaba a facer unha substitución, díxonos que non podiamos facer ou trámite en Marín porque Xoel nacera en Pontevedra. A alcaldesa, María Ramallo, baixou para explicarlle que desde facía 34 anos non nacía ningún neno na vila porque todos ou fan en Pontevedra, non hospital, pero que por suposto podiamos rexistralo". Non Provincial referíanse a Roque como "ou de extramuros". Algún día, vos seus pais terán que contarlle por que.
