Desde 2007, cando o xuíz da Audiencia Nacional Juan del Olmo ordenou o secuestro do último número da revista satírica El Jueves por inxurias ao entón sucesor da Coroa, non se produciu en España ningún secuestro literario. Máis dunha década despois, Fariña súmase a esa lista.
O secuestro cautelar do libro Fariña, do xornalista Nacho Carretero sobre a historia do narcotráfico galego, por orde dunha xuíza de Collado Villalba (Madrid), únese así á lista de publicacións que foron secuestradas ou das que se prohibiu a súa impresión.
Revistas, xornais e semanarios son os máis numerosos na lista de secuestros xudiciais, unha medida que, desde a Transición, só afectou a seis libros, incluído Fariña.
AS REVISTAS E DIARIOS SECUESTRADAS. Así, en plena Transición, tras a morte do xeneral Franco, varias publicacións foron obxecto de secuestro por ordes xudiciais como o semanario Cambio 16, secuestrado xudicialmente polo menos en cinco ocasións e obxecto de censura noutras tantas.
En 1979 dúas edicións do diario madrileño El Alcázar foron secuestrados por orde xudicial. O semanario satírico El Cocodrilo tamén foi secuestrado noutras dúas.
A publicación dunha reportaxe sobre a planificación do intento de golpe de estado do 23 de febreiro de 1981 motivou a detención dunhas horas por parte da policía da edición do día 30 de abril de 1981 do xornal Diario 16. Este rotativo xa fora secuestrado con anterioridade en xuño de 1977 por mor dunha denuncia de Manuel Fraga Iribarne por un artigo sobre a súa persoa, que considerou inxurioso.
El Jueves foi a última publicación secuestrada pola súa xa famosa portada sobre o entón príncipe Felipe
O semanario Interviú foi secuestrado en polo menos oito ocasións. A primeira en decembro de 1976 por un artigo escrito por José Luís de Vilallonga sobre as finanzas da familia Franco.
En maio de 1980 o número 696 da revista ultradereitista Fuerza Nueva foi secuestrado por un presunto delito de inxurias ao rei. O semanario humorístico El Papus foi secuestrado en dúas ocasións, en 1975 e en 1976.
O diario Egin, que máis tarde foi clausurado por orde xudicial, sufriu frecuentes peches e secuestros, xustificados na súa maioría por apoloxía do terrorismo.
Así mesmo, a revista Punto y hora de Euskalerría, pertencente á mesma empresa do diario Egin, foi parcialmente secuestrada en varias ocasións, nos oitenta.
O semanario Sábado Gráfico foi secuestrado varias veces. E El Correo de Andalucía foino en outubro de 1978 pola publicación dunhas declaracións do avogado Salazar Murillo, procesado baixo a acusación de facilitar ferramentas para abrir celas ao seu defendido.
En novembro de 2000, un xuíz de Alcobendas secuestrou un número da revista Dígame editada polo avogado, Emilio Rodríguez Menéndez, por un presunto delito contra a intimidade e a honra de Malena Gracia.
E o último tivo lugar o 20 de xullo de 2007 cando, o xuíz da Audiencia Nacional Juan del Olmo ordenou "o secuestro" do último número da revista satírica El Jueves por inxurias ao sucesor da Coroa, xa que publica unha caricatura "denigrante" dos Príncipes de Asturias mantendo relacións sexuais.
LIBROS, BASTANTES MENOS. En canto aos libros, a lista de secuestrados é menor. Así, o 23 de decembro de 1991, o Concello de Luque (Córdoba) cumprimentou a orde de secuestro de exemplares non distribuídos dun libro no que aparecía un traballo sobre a Guerra Civil española, entregando no Xulgado de Instrución de Baena o cinco exemplares que quedaban no depósito municipal.
O libro, editado polo Concello como Luque Estudos Históricos, foi distribuído casa por casa de maneira gratuíta.
A medida adoptada foi consecuencia das dilixencias previas abertas pola denuncia dun particular, Alfonso López Ontiveros, fillo dunha persoa á que se lle imputa supostamente a morte a sangue frío dun veciño.
En maio de 1993 o titular do xulgado de instrución número 3 de Murcia, Hilario Saez, ordenou o secuestro do libro Aquellos años, do ex-secretario xeral da Presidencia do Goberno Julio Feo, por mor da querela presentada por María José Alemán, ex-esposa do entón alcalde de Murcia, que se consideraba inxuriada polo contido do libro. A Audiencia Provincial de Murcia levantou o secuestro catro meses despois.
A finais do 2000, un xuíz dito unha sentenza que condenaba ao xornalista Juan Ignacio Blanco, a indemnizar a Rosa Folch e a "retirar da circulación" o libro ¿Qué pasó en Alcácer?.
Blanco foi o xornalista que propagou xunto a Fernando García -pai dunha do tres vítimas do crime de Alcàsser- extravagantes teorías sobre os asasinatos das adolescentes Míriam García, Antonia Gómez e Desirée Hernández, e publicou un libro sobre o tema.
Rosa Folch, nai de Desirée Hernández, iniciou accións legais contra Blanco por considerar que vulnerara o dereito á intimidade dela e da súa filla. No entanto, o libro non se podía atopar nas tendas, pero si en internet.
En xullo de 2005 un xulgado de primeira instancia de Barcelona ordenou secuestrar os 8.000 exemplares que saíran da imprenta do libro do xornalista Wayne Jamison, a petición da produtora de Operación Triunfo, Gestmusic, que alegou que a publicación lesionaba a honra e a boa fama do concurso.
O 18 de outubro de 2006, o Xulgado Mercantil número 1 de Barcelona ditou un auto de suspensión cautelar da venda da biografía de Joaquín Sabina, escrita polo propio cantante e por Javier Fernández Flores, por entender que podía haber "unha suposta colisión sobre a titularidade dos dereitos deste libro".
A suspensión do libro,Yo también sé jugarme la boca. Sabina en carne viva, producíase tras a denuncia presentada por Random House-Mondadori, xa que este grupo considera que é o titular dos dereitos da obra sobre Joaquín Sabina.
