Absoltos os membros de España 2000 que se concentraron fronte á casa de Mónica Oltra

A xuíza considera que non existe unha "intensidade" suficiente no 'escrache' fronte á casa da vicepresidenta do Consell de Valencia

Mónica Olta.AEP
photo_camera Mónica Olta.AEP

O Xulgado de Instrución número 6 de Llíria (Valencia) absolveu aos catro membros de España 2000 acusados dun delito leve de ameazas, coaccións e falta de respecto á autoridade pola protesta que realizaron ante a vivenda particular da vicepresidenta do Consell, Mónica Oltra.

A xuíza considera que os feitos non teñen "unha intensidade tal que poidan ser constitutivos dun delito leve de ameazas", xa que "non pode darse por acreditado que obxectivamente se cominase á denunciante co anuncio dun mal futuro, máis aló da apreciación subxectiva" de Oltra ao vincular aos denunciados coa extrema dereita.

Así o recolle na sentenza feita pública este xoves polo Tribunal Superior de Xustiza da Comunitat Valenciana (TSJCV), segundo a cal tampouco concorren os elementos para que estes feitos sexan valorados como delitos leves de coaccións ou de falta de respecto á autoridade.

Segundo os feitos probados, a noite dese 18 de outubro un grupo dunhas sete ou oito persoas encapuchadas e/ou con caretas da película Scream concentrouse fronte ao domicilio de Oltra e a través dun altofalante fixeron soar un pasodobre seguido do himno de España.

Ademais, fixeron comentarios como: "Estamos en casa da nosa amiga Oltra de Compromís, póndolle un pouquiño de música española, para dicirlle que estamos en España e na Comunitat Valenciana, contra estes independentistas que queren romper a unidade de España".

A xuíza asegura na sentenza que se trata dunha "intimidación de carácter circunstancial que non alcanza a cualificación de delituosa, ao faltar o elemento obxectivo consistente na conminación ao suxeito pasivo dun mal inxusto, determinado e posible".

Sinala que nos feitos denunciados "non se proferiu verbalmente ningunha ameaza expresa por parte dos denunciados, nin levou a cabo ningún xesto ameazador" e indica que a alegada potencialidade perigosa dos denunciados pola súa suposta vinculación coa extrema dereita non pode ser tida en conta.

A maxistrada afirma que se pode considerar que se produciu unha extralimitación no exercicio da súa liberdade de expresión por parte dos denunciados", non polas ideas expostas, senón "por acudirse innecesariamente diante do domicilio da denunciante, alterando con iso a súa tranquilidade e acougo familiar".

Con todo, engade, "non se pode inferir diso unha conminación implícita de causarlle mal algún", xa que os denunciados non fixeron ademán de querer entrar na vivenda nin golpearon a porta nin lanzaron obxectos, "actitudes que poderían ter infundido obxectivamente un temor fundado á denunciante".

Considera que corear consígnalas non se pode considerar "ameazante ou hostil, senón que máis ben é de corte xocoso e festivo"

Tampouco cre que o ton empregado polos denunciados ao corear consígnalas poida considerarse "ameazante ou hostil, senón que máis ben é de corte xocoso e festivo", e considera que o horario "non era especialmente intempestivo".

En canto ás máscaras que portaban, sinala que "parecen máis relacionadas coa intención de non ser identificados que cunha suposta intención de intimidar á denunciante, e ademais engade que non resultou acreditado que os denunciados soubesen que no interior da vivenda atopásense os fillos de Oltra nin que coñecesen a orixe etíope dos mesmos.

"Non se proferiu ningunha consigna ou se realizou ninguna manifestación de corte racista ou xenófobo nin se dirixiron expresións a ninguén" que non fose a vicepresidenta, recolle a sentenza.

A xuíza sinala que neste caso "non só non se emprega acto violento algún, senón que o feito durou aproximadamente entre dez e quince minutos, non alterando a presenza dos denunciados, os seus xestos ou os seus consignas a entrada, a permanencia ou a saída da denunciante do seu domicilio durante a concentración".

A xuíza considera que só podería acosarse acoso se houbese reiteración no tempo"

Por todo iso, conclúe que os feitos "aínda que innecesarios desde o punto de vista da liberdade de expresión, non son constitutivos de ilícito penal", e sinala que tal conduta tería cabida "unicamente no delito de acoso, pero só se tivese unha reiteración no tempo".

Así, a maxistrada absolve aos denunciados polos delitos dos que foran acusados, aínda que contra esta sentenza cabe recurso de apelación no prazo de cinco días seguintes á súa notificación.

Comentarios