As sancións para as persoas que defrauden co ingreso mínimo vital irán desde o apercibimiento do infractor, no caso das infraccións leves, ata a perda da prestación por un período de seis meses e o reintegro da mesma, en caso de infraccións moi graves, segundo despréndese do Real Decreto-lei 20/2020, de 29 de maio, polo que se establece o ingreso mínimo vital, publicado este luns 1 de xuño no Boletín Oficial do Estado (BOE), e que entra este luns en vigor.
Así, as infraccións leves, que consisten en non proporcionar a documentación e información precisa en orde á acreditación dos requisitos e a conservación da prestación, serán sancionadas co apercibimiento da persoa infractora.
INFRACCIÓNS GRAVES E MOI GRAVES. Desta falta de comunicación tamén poderá incorrerse nunha infracción grave cando diso se derivase unha percepción indebida, en contía mensual, inferior ao 50 por cento da que lle correspondería, ou se non se comunica calquera cambio que puidese dar lugar á modificación, suspensión ou extinción da prestación, no prazo de trinta días, pola mesma contía.
Así mesmo, considerarase grave non comunicar viaxes ao estranxeiro de máis de 15 días ao ano ou non cumprir coa obrigación de participar nas estratexias de inclusión que promova o Ministerio de Inclusión, Seguridade Social e Migracións. Ademais, a comisión de tres faltas leves, sendo sancionado xa o ano anterior, dará lugar a unha falta grave.
As infraccións graves sancionaranse coa perda da prestación por un período de ata tres meses e, cando as infraccións desen lugar á extinción do dereito, a sanción consistirá no deber de ingresar tres mensualidades da prestación.
Mentres, serán consideradas moi graves o desprazamento ao estranxeiro máis de 90 días ao ano, sen xustificación previa; actuar fraudulentamente co fin de obter prestacións indebidas ou superiores ás que correspondan, mediante a achega de datos ou documentos falsos; a comisión dunha terceira infracción grave, se no ano anterior xa cometese outras dúas faltas deste tipo; e o incumprimento reiterado da obrigación de participar nas estratexias de inclusión.
Estas infraccións sancionaranse coa perda da prestación por un período de ata seis meses e, cando as infraccións desen lugar á extinción do dereito, a sanción consistirá no deber de ingresar seis mensualidades da prestación.
Ademais, se a persoa falsea os seus ingresos ou patrimonio ou oculta cambios substanciais que poderían dar lugar ao acceso indebido da prestación, ademais da correspondente sanción e obrigación de reintegro das cantidades indebidamente percibidas, e sen prexuízo das responsabilidades penais, civís e administrativas, o suxeito infractor non poderá volver ser beneficiario durante dous anos.
COOPERADOR. Así mesmo, engádese a figura do cooperador necesario. "Os que traballan na economía mergullada non deberían solicitar esa prestación. Quen queira pedir unha prestación vai ter que declarar e iso empuxa á formalización. Engádese a figura do cooperador necesario, se existise un potencial empleador que propicie rendas que non están declaradas, as penalizacións estenderíase non só ao beneficiario senón ao cooperador", precisou o ministro de Inclusión, Seguridade Social e Migracións, José Luís Escrivá, este luns nunha entrevista en Cope recollida por Europa Press.
O Ingreso mínimo vital, que entra este luns en vigor, poderá solicitarse a partir do próximo 15 de xuño de 2020 e se a solicitude preséntase ata setembro, os efectos económicos serán retroactivos ao 1 de xuño de 2020. Esta prestación beneficiará a 850.000 fogares en situación de vulnerabilidade e chegará de oficio, é dicir, sen que o soliciten, a 100.000 deles a finais deste mes de xuño. Ademais un 16% dos beneficiarios serán fogares monoparentais (nun 90% encabezados por unha muller).
A disposición adicional cuarta do Decreto contempla o estudo por parte do Goberno da celebración de convenios con comunidades autónomas que contemplen fórmulas de xestión da prestación. Así, sinala que, sen prexuízo dos mecanismos de colaboración previstos, o Goberno estudará a partir de 2021 a celebración de convenios con comunidades autónomas que contemplen fórmulas de xestión da prestación do ingreso mínimo vital. En todo case, si chegou un acordo para esta xestión por parte de País Vasco e Navarra.
