4-1. O Real Madrid renova a súa coroa mundial

O Real Madrid converteuse no equipo con máis conquistas da historia do Mundial de Clubs, asinou con autoridade a súa terceira coroa consecutiva, superior ao local Al Ain o día que Luka Modric regresou á súa versión de líder e o fútbol premio a irrupción de Marcos Llorente cun golazo.

Al Ain non foi rival para o Real Madrid que plasmou a abismal diferenza do fútbol entre continentes. O exame verdadeiro sería River Plate, pero a final soñada non se deu e o dominador do fútbol mundial en tres anos de indiscutible hexemonía, deu un baño de experiencia a un rival inexperto nesas lareiras.

A estrea do palmarés de Solari chegou con susto inicial e posterior demostración de poderío

Especialista en finais, a estrea do palmarés de Santiago Solari como técnico chegou con susto inicial e posterior demostración de poderío. Repetía o once que deu a estabilidade buscada no torneo e Marcos Llorente respondía cunha acción repleta de potencia que culminaba cun pase atrás que acababa no poste. O remate de Lucas sacábao Fayez e a madeira impedía o primeiro.

Nacía un partido de ida e volta no que Al Ain desafiaba con valentía inocente ao seu maior desgaste físico e asumía os riscos de conceder espazos a futbolistas moi superiores en calidade. As súas opcións reducíronse aos primeiros minutos, cando Berg buscou as costas de Varane e deu un susto á saída de Courtois, que reaccionou con rapidez.

E especialmente tras un erro infantil de Marcelo, que deixaba o balón morto de cabeza nun intento de cesión e regalaba ao Shahat a oportunidade da súa vida. Dous bos recortes, incluído a Courtois, pero o seu disparo sacábao Ramos baixo paus. A bancada aumentaba os apupos ao capitán madridista, sen perdoarlle a lesión a Salah, icona do mundo árabe, na final de Champions.

Do susto ao gol. Unha virtude do antigo Real Madrid que recuperou. Aparecía o Balón de Ouro para abrir a final. De zurda, desde o frontal, con tempo para recibir e colocar o seu disparo lonxe do alcance de Eisa. O primeiro tanto do curso de Modric estaba reservado para un momento decisivo.

Sentiu superior o Real Madrid a un rival que sempre chegou tarde, concedeu espazos e mostrou carencias defensivas. Só faltaron máis goles no primeiro acto. Lucas acariñábao, rozando o pau tras pase atrás de Carvajal; Bale iniciaba unha procura continua do tanto que lle converteu en máximo artilleiro histórico do torneo. Non atopou a forma de superar ao porteiro rival en minutos de asedio nos que enlazaba oportunidades.

Tamén lle faltou acerto a Benzema, con todo para marcar tras unha boa xogada de extremo de Lucas con pase da morte que o francés non precisou no seu remate. Khalid Eisa, heroe dos penaltis ante River que deron o pase á final á o Ain, luciuse a un croque de Bale. Os seus compañeiros non deixaban ningunha esperanza ofensiva.

A final acabou converténdose nun paseo de gloria madridista, un partido para gozar. Superior en todas as partes do campo, nun deses días nos que Modric xoga o seu fútbol e fai mellores aos que lle rodean. Das súas botas naceu unha acción que acabou nunha chilena de Bale como a que lle instalou na lenda ante o Liverpool.

Precedeu ao tanto que sentenciaba o duelo. Un premio a un xogador que sufriu ao non ter oportunidades, que pasou da bancada ao céspede pola lesión de Casemiro e respondeu cunha grandeza sorprendente. Marcos Llorente enganchaba un despexe a un saque de esquina á hora de partido, cun magnífico derechazo.

Vinicius atopouse con outro gol de rebote, como o que logrou hai pouco en Liga

Era momento para gozar, exhibir virtudes e xestos técnicos ao alcance de moi poucos. Como os que posúe Marcelo, mentres que Bale estendía unha noite de desacerto no remate. Perdoou tres ocasións máis, dúas mans a mans co porteiro rival. Máis eficaz foi Ramos para mandar calar á bancada cun croque inapelable a un córner botado, como non, por Modric.

O orgullo impulsou á o Ain en busca do tanto que premiase a súa participación no Mundial. Courtois salvou a primeira, rápido na saída para tapar espazos a Caio, pero nada puido facer ao cabezazo preciso de Shiotani. Non era o fin, Solari premiara a Vinicius e deixado sen minutos a Isco. Co partido roto o brasileiro encarou e como no seu primeiro tanto, acabou atopando o gol cun disparo que golpeou nun defensa rival. Era o broche para un Real Madrid campión do mundo por sétima vez, cuarta desde cambiou o formato do torneo e o único que o consegue tres anos seguidos.