A Audiencia Provincial de Burgos estimou parcialmente un dos recursos presentado polas defensas dos exxogadores do Arandina á denegación do xulgado de instrución número 1 de Aranda de Douro de admitir a declaración de dúas testemuñas.
Trátase, por un parte, dunha moza que alegou estar cos investigados pouco logo da hora en que se denunciou que ocorrera a presunta agresión sexual, e por outra dun menor con residencia en Cataluña que estivo coa denunciante en Aranda participando nun evento deportivo uns días logo dos feitos denunciados.
A xuíza que instrúe o caso denegara a petición das defensas alegando que non eran testemuñas de referencia nin foran mencionados polos implicados, aínda que a Fiscalía si se interesou en escoitar os seus testemuños.
No auto emitido, estimando en parte o recurso presentado polas defensas, a Audiencia considera que si procede a declaración da moza para determinar, entre outros extremos, a súa presenza o día dos feitos xunto aos investigados no bar que se atopa debaixo do piso que entón habitaban, así como para concretar o horario no que puido ter lugar.
En canto á credibilidade das declaracións deste mozo debido á relación que podería ter cun dos investigados, o tribunal sinala que xa se avaliará no seu momento.
Igualmente admite o testemuño do menor que estivo en contacto coa denunciante a primeiros do mes de decembro en Aranda, pois indica que pode achegar datos sobre o estado da menor denunciante logo dos feitos.
A Audiencia Provincial ha decidido en cambio esperar á declaración desta testemuña antes de decidir sobre a necesidade de achegar á instrución máis audios relacionados co suceso.
En canto á petición das defensas de chamar a declarar a outros tres mozos, a Audiencia de Burgos ratifica a decisión de rexeitala por parte da xuíza de Aranda de Douro, debido a que se estima que as posibles valoracións que poidan achegar xa foron realizadas por outras testemuñas.
Tampouco admite a solicitude de datos ao colexio da menor vítima da presunta agresión sexual, xa que considera que non afectan os feitos.
O tribunal indica no seu auto que o dereito de proba non é ilimitado e polo tanto apoia a decisión da titular do xulgado de instrución número 1 de Aranda de limitar probas na fase de instrución, sinalando que non é necesario escoitar a testemuñas non directas e que é no xuízo oral onde se practican as declaracións e probas referidas aos feitos.
