Atopan un lago de auga líquida escondido en Marte

Áchano baixo unha capa de xeo e forma parte dunha importante investigación da sonda Mars Express enviada pola Axencia Espacial Europea

Marte. EFE
photo_camera Marte. EFE

Tras anos de debates sobre se hai auga líquida en Marte, un equipo italiano comprobou a existencia dun lago subterráneo, líquido e salgado, baixo unha capa de xeo, nunha das misións da sonda Mars Express da Axencia Espacial Europea (ESA) enviada ao planeta vermello.

A investigación, que publica a revista Science, foi presentada este mércores na sede da Axencia Espacial Italiana (ASI) e foi cualificada polo seu presidente, Roberto Battiston, como "a máis importante dos últimos anos".

O importante descubrimento asinado por un equipo de investigadores italianos conclúe que nunha rexión chamada Plamun Australe, localizada na capa de xeo do Polo sur de Marte, o perfil que debuxa o radar é moi similar ao dos grandes lagos de auga líquida atopados baixo a Antártida e Groenlandia na Terra.

O lago atópase, segundo os datos, baixo 1,5 quiilómetros de xeo, esténdese uns 20 quilómetros e tería un espesor de só un metro, pero ademais é salgado, xa que senón non se explicaría que fose auga líquida tendo en conta as temperaturas de entre -20 e -70 graos celsius.

Roberto Orosei, primeiro autor do estudo e responsable científico do radar italo-estadounidenses MARSIS instalado na sonda Mars Expres, explicou nunha entrevista con Efe os detalles dun dos descubrimentos máis importantes desde que se chegou a Marte e para o que se han necesitados máis de cinco anos de estudos.

Todo comezou "observado os datos dos radares que procedían da base do casquete de xeo do Polo sur marciano respecto ao normal material que tiñamos do resto de Marte".

Tratábase de ecos fortes do radar, que na Terra tradúcense sempre como auga, xa que "esta ten a característica de reflectir estes ecos de xeito forte como descubrimos neste tipo de situacións en lagos subterráneos de Antartida ou en Groenlandia".

"Pero tras esta primeira pista, que se descubriu en 2007, démonos conta de que estes fortes ecos, que se concentraban baixo a parte máis branca do casquete polar de Marte, non era de xeo de auga senón que era anhídrido carbónico", explicou Orosei.

Os investigadores continuaron estudando e volveron notar estes ecos fortes, pero cambiaban de día en día a pesar de que era a mesma zona, ata que se deron conta de que era un problema do radar "que mandaba unha media dos ecos fortes e débiles atopados polo que resultaba imposible calcular ben".

Cambiaron o software do radar e despois tardaron máis de tres anos en observar e recoller os datos desta zona, e despois outros dous anos en redactar a investigación e comprobar que estes ecos eran relativos á preséncia da auga xa que tiñan a pasada experiencia co anhídrido carbónico".

"Chegamos á conclusión que calquera outra explicación que quereriamos dar a estes ecos fortes era moito menos probable que a de que se tratase de auga", asegurou o científico.

Orosei puntualizou tamén que este lago é salgado. "Para que as ondas radio poida pasar, o xeo ten que ser moi transparente e iso prodúcese a -20 graos celsius, polo que a auga liquida que está en contacto co xeo ten que ter a mesma temperatura ou desfríao", especificou.

Pero para que con estas temperaturas a auga non se xee ten que ter unha importante cantidade de sales e "disto deducimos que hai moito sal, xa que a presión do 1,5 quilómetros de xeo e a pouca gravidade de Marte non é suficiente para iso".

E a eterna pregunta: ¿Hai restos de vida en Marte?. Os autores desta investigación explican que este lago podería ser perfectamente un "depósito biolóxico".

"Aínda que non sabemos a composición exacta, cremos que é un tipo de ambiente no que algunhas bacterias terrestres poderían sobrevivir e por iso podería ser un depósito ecolóxico e posiblemente habitado. Hai bacterias que se nutren de sales para o seu desenvolvemento", asegurou.

Para este investigador do Instituto de Astrofísica italiana, agora terase que buscar se existen outro tipo de lagos como este ou é o último vestixio termal e certificar que "Marte sexa un planeta morto completamente".

"Se atopamos máis lagos como este poderiamos concluír que Marte foi hai tempo un planeta amornado onde se podería vivir", sinalou.

Agora, asegurou Orosei, a misión de procura de auga en Marte "non concluíu, senón que finalmente iniciou e espérannos anos de observación"

Comentarios