A Audiencia Provincial de Madrid condenou a 49 anos, cinco meses e 21 días de prisión ao exprofesor do madrileño colexio Valdeluz Andrés D.D. por doce delitos de abusos sexuais a alumnas menores entre os anos 2002 e 2014.
Nunha sentenza os maxistrados consideran probado que o acusado aproveitou que era un profesor querido e valorado e que a súa relación cos seus alumnos e alumnas era próxima e cariñosa para satisfacer o seu desexo e impulso sexual.
Engade que organizaba festas na academia de música así como viaxes de estudos e no verán grelladas na súa casa, "sentindo por el todas as denunciantes unha admiración superior á normal".
Nos doce episodios de abuso sexual concorre, segundo a Sección 23 da Audiencia, a circunstancia de prevalerse por abuso de superioridade e a maioría foron continuados e algúns agravados pola idade das vítimas.
O tribunal descarta a tese do acusado, quen sostén que todas as acusacións na súa contra son froito dunha confabulación por vinganza contra a súa esposa, tamén profesora, polo trato que daba ás alumnas, e ademais a Sala rexeita que exista unha contaminación polo seguimento mediático que tivo este caso.
A Sala condena tamén ao acusado a indemnizar por danos morais nun total de 142.000 euros ás vítimas e declara a responsabilidade civil subsidiaria do colexio en cuxas instalacións se situaba a academia de música e para o que tamén o acusado viña prestando servizo como profesor "durante tantos anos".
O tribunal considera que existiu unha clara "culpa in" vixiando por parte do centro educativo e desestima a súa pretensión de deslindar por completo a actividade que se desenvolvía o acusado na academia da propia do colexio.
"A relación entre ambos os núcleos era tan intensa e os seus diferentes vínculos tan fortes que non se pode exonerar á institución docente de devandita responsabilidade indemnizatoria".
A sentenza relata que a proximidade que o acusado puña en práctica coas súas alumnas "aproveitouna para tocalas e satisfacer o seu desexo e impulso sexual, comezando con bicos, abrazos e cóxegas ata ir aumentando os toqueteos progresiva e gradualmente no tempo aos poucos".
"Noutras ocasións, aproveitando a atención dos alumnos á pantalla onde se proxectaban en penumbra audiovisuais musicais levaba a cabo tamén tocamentos sobre as menores a quen sentaba ao seu lado", explican os maxistrados.
Soamente sobre dúas alumnas non se considera acreditada a conduta delituosa do acusado, nun caso dada a retractación total no xuízo de canto unha delas declarara anteriormente e no outro pola insuficiencia de proba.
No xuízo, celebrado a porta pechada entre os pasados 21 de maio e 12 de xuño, interviñeron ademais do acusado as catorce vítimas, outros trinta e cinco testemuñas e cinco peritos.
O Ministerio Fiscal pediu que fose condenado por catorce delitos de abusos sexuais polo que solicitou 69 anos de prisión ademais de indemnizacións, do mesmo xeito que as acusacións particulares, mentres que a defensa do acusado solicitou a súa absolución.
Os maxistrados recordan que a proba neste tipo de delitos, como o do presente proceso, baséase en gran medida na declaración da propia vítima dadas as condicións de discreción ou privacidade de contexto nos que adoitan desenvolverse.
Con todo, o tribunal aclara que neste caso non se trata de que a declaración das vítimas por si soas alcancen sen máis filtros o valor incriminatorio.
Sobre as vítimas a Sala advirte do "altísimo custo emocional que supón denunciar e catro anos máis tarde manterse firmes ata o punto de someterse a tratamentos psicolóxicos ou retomalos con esta revictimización".
Para o tribunal "non pasan inadvertidos os testemuños de quen nas súas declaracións narraron unha experiencia normal na súa estancia xa no colexio ou na academia, pero iso non debilita en absoluto a convicción incriminatoria, xa que tendo en conta do número de alumnos que tiña a actividade musical é impensable que a conduta axuizada fose unha regra xeral".
