Meterse cos nenos andaluces está a converterse nunha tradición entre determinados políticos; este xoves foi a dirixente do PP Isabel García Tejerina quen se sumou á cada vez máis nutrida lista de quen lles menosprezan aínda que logo descúlpense.
García Tejerina, exministra de Agricultura no goberno de Mariano Rajoy, dixo en TVE: "en Andalucía un neno de 10 anos sabe o que un de 8 en Castela e León" e, ante as consecuentes protestas —presidente do PP andaluz incluído— matizou dicindo que "os nenos andaluces son de 10", pero a xestión de 40 anos de gobernos socialistas foi "absolutamente ineficaz".
Outra exministra do PP foi autora doutra polémica frase sobre este mesmo asunto: "Sabemos que os nenos andaluces son practicamente analfabetos", dixo Ana Mato en marzo de 2008 nunha entrevista radiofónica.
Unha vez máis, a mesma secuencia: protestas dos andaluces e rectificación. "Foi un xeito de falar, unha expresión desafortunada coa que quería deixar constancia de que o Goberno do señor Chaves non actúa do xeito necesario para que os nenos andaluces teñan un bo nivel de educación", matizou a entón eurodiputada do PP quen, no entanto, non renunciou a iso tan socorrido da frase sacada de contexto .
Mato chegou a dicir que había que ter "mala fe" para acusala de querer insultar aos nenos andaluces.
Tamén gusta moito facer frases máis ou menos enxeñosas sobre os nenos andaluces entre os políticos nacionalistas cataláns e así o fixo, por exemplo, o entón president da Generalitat, Artur Mas, quen aproveitou para meter aos pequenos galegos no mesmo saco.
Mas, que respondía no Parlament a unha pregunta sobre o bilingüismo na súa comunidade, asegurou que os nenos cataláns sacaban as mesmas notas en castelán que os doutras comunidades autónomas e engadiu: "por non falar de Sevilla, Málaga ou A Coruña, porque alí falan o castelán, efectivamente, pero ás veces a algúns non se lles entende".
De novo batifondo; Mas pediu desculpas por se alguén se sentiu ofendido, pero lamentou que as súas palabras se sacasen de contexto e esaxeráronse", cando a intención era facer unha afirmación desenfadada sen ánimo de ofender".
Novembro 2016, tamén no Parlament, Dolors Bassa, entón consellera de Traballo, Asuntos Sociais e Familia da Generalitat —actualmente en prisión preventiva polo procès— responde a unha pregunta da oposición dicindo que moitos dos nenos que esnifan pegamento en determinadas zonas de Barcelona "veñen de Ceuta e Andalucía". Outra que tivo que desculparse, aínda que o fixo asegurando que en ningún momento dixera que fosen andaluces, senón que proviñan do Magreb e non eran atendidos pola Xunta de Andalucía.
Hai máis exemplos, aínda que menos rechamantes, que demostran que para determinados políticos non é raro utilizar aos andaluces como arma electoral e que empezan a facelo desde que son nenos ata que cobran o PER "para pasar o día no bar do pobo", como dixo o líder da extinta Uniu Democrática de Catalunya (UDC), Josep Antoni Duran Lleida.
