Os psicópatas sofren unha maduración acelerada do seu cerebro na infancia

protéxeos do sufrimento, pero dificulta que xestionen as súas emocións

Recreación de un psicópata. PIXABAY
photo_camera Recreación de un psicópata. PIXABAY

O cerebro dos psicópatas presenta indicios dunha maduración acelerada durante a infancia, feito que os protexe do sufrimento, pero dificulta que xestionen as súas emocións, aínda que son plenamente conscientes dos seus actos. Así o conclúe un estudo levado a cabo por investigadores do Hospital do Mar de Barcelona e do Parc Taulí de Sabadell, que tamén descubriron que o cerebro dos psicópatas é parecido ao de persoas que consomen esteroides durante un longo período de tempo.

O traballo, que publica a revista Psychological Medicine, analizou o cerebro de persoas con psicopatías grazas a imaxes obtidas con resonancia magnética para comprobar que os psicópatas sofren unha hipermaduración ou maduración acelerada de determinadas zonas do cerebro, feito que afecta á súa capacidade para xestionar as emocións.

A investigación liderouna Jesús Pujol, director de investigación da Unidade de Resonancia Magnética do Servizo de Radioloxía do Hospital do Mar e do Instituto Hospital do Mar de Investigacións Médicas (IMIM) e Cibersam, en colaboración con Narcís Cardoner, da Corporación Sanitaria Parc Taulí.

O traballo, que analizou máis de 400 artigos publicados en revistas científicas, comprobou que o factor emocional cedo ten unha grande influencia no desenvolvemento, formación e comportamento do psicópata. Segundo Pujol, "o psicópata pode ser o resultado dunha tensión emocional nas primeiras fases da vida, que provoca a hipermaduración das estruturas do cerebro implicadas nos sentimentos e a toma de decisións".

Os investigadores explícano pola aparente redución da sustancia gris detectada nas imaxes por resonancia magnética, que é debida a un proceso de mielinización excesiva ou incremento de sustancia branca, compatible con esta maduración acelerada. As zonas máis afectadas son o sistema frontal-basal e temporal anterior e o frontal medial e cíngulo posterior, que relacionan os estímulos externos coas reaccións e os sentimentos.

Pujol subliñou que o cerebro humano protéxese da tensión emocional nas fases máis temperás do seu desenvolvemento madurando de forma acelerada, feito que permite unha máis grande capacidade para tolerar o sufrimento e evadirse. "Pero isto, á vez, ten efectos secundarios en forma de falta de escrúpulos e de remorsos, non teñen freo emocional", segundo Pujol.

Esta diferenza respecto dun cerebro normal, segundo o investigador, "non afecta á súa capacidade de razoamento, teñen sentimentos, a pesar de parecer fríos emocionalmente". "A asociación entre emoción e cognición durante a toma de decisións está bloqueada, o seu cerebro pódese catalogar de diferente, anormal, pero son responsables do que fan, dos seus actos", engade Pujol.

Comentarios