O Tribunal Supremo confirmou este mércores a pena de catro anos e medio de prisión imposta pola Audiencia Nacional ao expresidente de Caja Madrid Rodrigo Rato por apropiación indebida continuada no caso das cartóns black da entidade, coa que desembolsou 99.000 euros.
A sentenza sostén que Rato "mantivo e ampliou un sistema pervertido desde a súa orixe", e aínda que estimou parcialmente os recursos dos condenados que devolveron antes de celebrarse o xuízo o diñeiro gastado cos cartóns, non foi así no caso do exbanquero.
Rato non ingresará automaticamente en prisión, xa que o Tribunal Supremo debe remitir agora a orde de execución de sentenza, tras o cal o ex director xerente do FMI disporá dun prazo de entre 5 E 10 días para ingresar voluntariamente no cárcere.
"DONOS DO DIÑEIRO". Ao considerar insuficiente os límites de gastos que permitían os cartóns, decidiuse facultar aos seus titulares a utilizalas no seu beneficio sen necesidade de xustificar que se habían empregado en gastos indemnizables, o cal, naquela época estaba "fóra da lei".
Os condenados actuaron coma se fosen "donos do diñeiro", investindo impórtelos que consideraron oportunos en desembolsos que eles mesmos decidiron; por iso é polo que o Supremo recoñeza que se prexudicou o patrimonio da entidade.
Dadas as súas responsabilidades, experiencia e preparación para o cargo, Rato non podía ignorar o funcionamento opaco dos cartóns, a pesar do cal "mantivo o sistema e incluso o ampliou a outras persoas"; primeiro, ao seu favor, e, xa en Bankia, dos seus máis estreitos colaboradores.
En canto á proporcionalidade da pena, o Supremo defende que é adecuada, xa que Rato "lucrouse indebidamente e permitiu o lucro dos demais", durante un "apreciable período de tempo e por cantidades importantes".
Ninguén cun mínimo de formación, prosegue a sentenza, pode admitir que o sistema se puidese xustificar, dado o grao de ocultación e opacidade "tamén a efectos fiscais" do sistema de vísalas.
RESTO DE ACUSADOS. En canto ao ex director xeneral de Caja Madrid Ildefonso Sánchez Barcoj, o tribunal estimou parcialmente o seu recurso e rebaixoulle a pena de 2 anos e 6 meses a un ano menos un día de prisión por un único delito continuado de apropiación indebida; así mesmo, aplícaselle a atenuante moi cualificada de reparación do dano. Barcoj gastou 575.000 euros.
En total, os acusados gastaron máis de 12 millóns de euros, dos cales 9,3 millóns corresponden á etapa de Miguel Blesa, falecido en 2017, á fronte da entidade (1996-2010), e 2,6 millóns cando o presidente era Rato.
Entre os argumentos esgrimidos polos acusados nos seus recursos destacaba a vulneración do seu dereito á intimidade e á protección de datos, ao haberse feito públicos os gastos; sobre este punto, o Supremo entende que Bankia "non accedeu ilicitamente" a datos de carácter persoal relativos aos gastos concretos realizados por cada un dos titulares.
Por iso é polo que non se produciu tal vulneración; pola contra, Bankia accedeu de forma lexítima a unha información contida no contrato de emisión dos cartóns, único xeito que tiña a entidade de comprobar o uso concreto dos cartóns e como e cando se cargaron os gastos efectuados polos seus titulares.
Así mesmo, a sentenza recorda que a cesión ao fiscal de devanditos datos estaba amparada polo artigo 11 da Lei Orgánica de Protección de Datos, que non esixe o consentimento do interesado.
