O madrileño Manuel Rossi é un dos peregrinos máis coñecidos no Camiño de Santiago. A el débese a recuperación da ruta de Uclés ou a caixa dos desexos que se instalou hai anos en numerosos albergues. Ás súas costas leva máis de 60 peregrinacións por varios países, aínda que ningunha como a que iniciou en Sarria o pasado domingo. é o seu regreso a un Camiño que leva "nas veas", pero que non pisaba desde 2019. Agora faio tras sufrir o covid, que lle deixou importantes secuelas, polas cales necesita muletas para desprazarse.
Home moi vitalista, a vida de Manuel Rossi cambiou o 7 de marzo de 2020. Foi das primeiras persoas en contraer o covid, nun momento de gran incerteza e descoñecemento. Segundo conta, en cuestión de días viuse na Uci cunha pneumonía bilateral e conectado a unha máquina. O seu estado era tal que nunha ocasión notou que quedaba plácidamente durmido e, ao espertar, viu aos médicos aplaudir. "Dérame un síncope e o meu corazón parouse. Recuperáranme e por iso aplaudían", di.
Rossi, que necesita muletas para camiñar, reivindica con esta peregrinación máis investigación para tratar as consecuencias do covid
A estancia na Uci non só marcoulle fisicamente, senón tamén a nivel psicolóxico. Tivo pesadelos porque "falecía moita xente". "Necesitabas que alguén morrese para ter ti unha cama". Así de duros foron aqueles días.
a Escalinata Maior de Sarria. EP
De regreso a casa precisou osíxeno e, cando parecía que a recuperación ía en marcha, apareceron as malditas secuelas. Manifestáronse como cambras nas pernas e concretáronse nunha perda de mobilidade.
Tras dous anos e medio apartado do Camiño, o pasado día 30 convocou a un grupo de amigos e peregrinos en Villafranca del Bierzo. Foi unha forma de celebrar a vida e de dar o pistoletazo de saída a unha peregrinación que afronta como superación persoal a base de tesón e perseveranza.
O día 1 partiu desde Sarria xunto á súa inseparable compañeira de vida, María García, quen está convencida de que este Camiño "representa a moral que necesita". As secuelas do covid obríganlle a tomar "28 pastillas ao" día e a camiñar amodo, a unha media de sete quilómetros por xornada. "Eu fago como moito un quilómetro á hora", comenta Manuel Rossi, que dorme en autocaravana a modo de burbulla porque vai xusto de defensas.
Pero a velocidade é o de menos, o importante é a "forza" que a chegada a Santiago daralle e a mensaxe que leva consigo neste Camiño. Con el quere pór o foco na situación de todos aqueles que sofren secuelas persistentes. "Parece que o covid xa non interesa e que pasou todo, pero moitas persoas quedamos esnaquizadas nesta guerra ou batalla", afirma Rossi, quen reclama "que se siga investigando para ter algo que nos cure, que nos devolva as nosas vidas ou, polo menos, unha calidade de vida".
