O IX Congreso Internacional do Ano Santo Compostelán celébrase desde este xoves na capital galega, a través dunha serie de relatorios nos que se abordará a idea da peregrinación xacobea e do Camiño de Santiago como un itinerario de esperanza neste contexto de dificultade marcado pola pandemia sanitaria e as súas consecuencias en diferentes ámbitos.
Tras enfocar as últimas edicións na preparación do Ano Santo, esta nova edición centrarase no sentimento de esperanza e recuperación que implica a ruta nestes tempos de pandemia, tema que se abordará desde diferentes puntos a través de relatorios e mesas redondas con representantes como Bernart Baltza ou José Fernández Danvila.
O acto de inauguración celebrouse na propia Cripta do Pórtico da Gloria da Catedral compostelá, coa presenza do arcebispo, Julián Barrio, o edil Sindo Guinarte, a directora de Turismo de Galicia, Nava
A directora de Turismo de Galicia, Nava Castro
Así, destacou o voluntariado como "parte fundamental" da acollida e "os valores espirituais do Camiño", cuxa esencia se sitúa no que o traballo de acollida, a hospitalidade e "a empatía" como "o mellor servizo ao peregrino.
Castro reivindicou a importancia destes tempos tan difíciles para "recordar a importancia da atención espiritual" e reivindicar a fe e os valores ao longo do Camiño neste Xacobeo.
META ESPIRITUAL. Neste sentido, considerou que a ruta é cultura, paisaxe, historia pero tamén "unha meta espiritual" que invita a compartir as reflexións na volta a casa e apelou " unión e intercambio" de culturas que permite o Camiño, con peregrinos de máis de 180 nacionalidades que conviven durante días á marxe dos seus intereses particulares.
Guinarte, pola súa banda, chamou a consolidar a esperanza nos próximos meses para asegurar a recuperación tras a pandemia e asegurou que este congreso permitirá achegar contido e achegas "que derivarán en reflexións que axudarán a comprender o fenómeno do Camiño xacobeo e a acollida vinculada".
"Falar de acollida é unha necesidade no mundo no que vivimos. Temos que darlle contido, facer ver que a nosa vontade é coidar, protexer ás persoas máis desfavorecidas e tamén a quen buscan atopase a si mesmos", engadiu.
SENTIMENTO DE ACOLLIDA. Precisamente, Segundo Pérez situou a acollida como unha oportunidade para "abrir portas tanto polo que recibe como polo que é recibido", e como concepto no que a diversidade non importa, senón o descubrimento doutras persoas.
"Peregrinar non é só camiñar polos carreiros e rutas xacobeas, senón polas vías do espírito", insistiu, e manifesta unha realidade "máis ampla e profunda que desde a mirada superficial" para miles de peregrinos que senten unha "conexión coa súa interioridade" para "descubrirse a si mesmos".
Finalmente, Julián Barrio apelou " esperanza de peregrinar a Santiago" desde "a verdade auténtica do home". "Chegando a Santiago atópase co cimento do testemuño apostólico", sinalou, posto que o final "é a casa do señor Santiago, pero a meta é a liberdade do corazón".
O arcebispo situou a peregrinación como "camiño de transformación" pero "non só da mente, senón do corazón" para facer "máis decididos e lixeiros os pasos" a aquel camiñante para "atopase con quen lle chamou a saír da súa terra e da súa casa".
"A esperanza percórrese con sandalias novas", engadiu Julián Barrio, chamando á Igrexa a escapar da opulencia e a "acomodada autoconservación" para transitar "sen desviarse da misión de servizo".
