México invitou este sábado de novo a soñar con algo grande neste Mundial ao derrotar a nbsp;Corea& do Sur (2-1) nun partido no que lle bastou cun gol de penalti de Carlos Vela e outro de Chicharito "" Hernández para superar a un correúdo rival que non se rendeu nunca.
Con esta vitoria, os mexicanos pon un pé nos oitavos, mentres a súa afección xa soña con superar a maldición do quinto partido, é dicir, o cruzamento de cuartos, logro que alcanzaron nos dous torneos que organizaron en 1970 e 1986.
Despois do gran partido ante Alemaña (1-0), a numerosa inchada azteca esperaba unha nova exhibición, pero o equipo dirixido polo colombiano Juan Carlos Osorio apostou esta vez polo pragmatismo, especialmente no primeiro tempo.
Foi suficiente un gol en cada parte e un bo labor defensivo para domar a un rival que con esta derrota queda eliminado, pese ao gran gol no desconto da súa principal estrela, Son Hueng-min.
Ademais de marcar o seu gol número 50 coa selección, o dianteiro do West Ham converteuse no terceiro mexicano en marcar en tres Mundiais tras Rafa Márquez e Cuauhtémoc Branco.
Só Son apelou ao orgullo asiático no desconto ao marcar un magnífico gol cun tremendo obús desde fóra da área
A pesar de que é moi dado a non repetir equipo, o técnico mexicano, Juan Carlos Osorio, unicamente introduciu un cambio con respecto ao equipo que marabillou ante Alemaña: Álvarez por Ayala no lateral dereito.
"¡Olé!¡Olé!¡Olé!", corearon desde os primeiros minutos as decenas de miles de afeccionados aztecas que coparon ata os topes o estadio Rostov Area. Os mexicanos saíron a por todos desde o primeiro minuto, mentres os coreanos esperaban acazapados a súa oportunidade de facer dano ao contraataque.
"Chicharito" foi o primeiro en avisar aos dez minutos cun cabezazo á saída dunha falta, pero a súa remate saíu desviado por moi pouco.
Pero máis clara foi a primeira ocasión dos coreanos tras unha boa incursión pola esquerda de Hwang, cuxo centro non puido ser aproveitado por Le, xa que se lle adiantou in extremis un defensa mexicano.
Osorio advertira sobre o dianteiro do Tottenham, Son Hueng-min. Valeu unha perda de Gardado para que recibise un balón longo, recortase ao seu marcador e estivese a piques de sorprender a Ochoa por dúas veces.
Pero entón os surcoreanos disparáronse no pé. Gardado recibiu o balón ao bordo da área grande e o seu centro foi incomprensiblemente despexado desde o chan coa man por Jang.
O árbitro non dubidou. E Vela, o lanzador, tampouco, xa que enganou ao gardameta surcoreano e puxo por diante ao seu equipo ante a euforia da inchada (m.27). Pero Son seguía sendo unha gran ameaza e noutro contraataque estivo a piques de sorprender a Ochoa, pero este tapou ben o disparo na súa saída.
Pouco antes do descanso apareceu Hirving Lozano, pretendido polos grandes clubs de España tras o seu gran gol ante os alemáns, cunha xogada na que amagó a varios defensas, internouse na área, pero o seu disparo saíu por encima do traveseiro.
Na segunda parte os surcoreanos non tiñan máis remedio que saír a por todas, pero os primeiros compases foron do equipo norteamericano, que decidiu apertar o acelerador. Os surcoreanos só o intentaron desde fóra da área, pero Ochoa sempre estivo moi atento.
Gardado, o capitán que vive esta tempada unha segunda mocidade, tivo nas súas botas o segundo gol cun magnífico disparo desde fóra da área coa súa zurda, pero Choo evitouno cunha gran parada.
Un par de minutos despois Lozano tamén puido darlle a puntilla aos asiáticos, pero cando se dispuña a encarar ao porteiro, fallou no control e o seu disparo foi despexado por un defensa.
Tanto foi o cántaro á fonte no medio dun ensordecedor "Canta e non chores", que noutro contraataque "Chicharito", que apenas participara no xogo, recortou maxistralmente ao seu marcador e bateu ao porteiro (m.66).
Non era o día dos surcoreanos, que tiveron todo a favor para marcar tras un fallo de Márquez na saída do balón, pero nin ese agasallo souberon aproveitar.
Só Son apelou ao orgullo asiático no desconto ao marcar un magnífico gol cun tremendo obús desde fóra da área ante o que nada puido facer Ochoa.
