O histórico etarra Santiago Arrospide Sarasola, Santi Potros, saíu da prisión de Topas, en Salamanca, ás 8.15 horas deste domingo acompañado por tres familiares, dous homes e unha muller, e non quixo facer declaracións.
Vestido con roupa de deporte e unha gorra branca, o etarra, con corenta asasinatos ás súas costas, montou na parte dianteira dun vehículo branco que o esperaba fóra do recinto penal.
Potros percorreu os douscentos metros que separan a prisión da saída do recinto só acompañado desas tres persoas e sen facer comentarios.
Só a muller, que recibiu cun bico a Santi Potros, respondeu cun "moi ben" á pregunta de como se atopaba á saída de prisión.
Santi Potros foi excarcerado tras pasar 31 dos seus 70 anos no cárcere -13 en Francia e 18 en España- e superar o cumprimento máximo de privación de liberdade, como autor dos atentados máis sanguinarios de Eta como o de Hipercor de Barcelona ou o da praza de República Dominicana de Madrid.
Desde hai varios días, segundo sinalaron a Efe fontes penais, a dirección do centro penal de Topas tiña claro que Potros debería saír á primeira hora da mañá e que a burocracia para abandonar o cárcere tiña que ser rápida.
E así foi, ás 8,15 horas o etarra deixou atrás a prisión salmantina e, con paso firme pero tranquilo, vestido cunha camiseta de raias brancas e azuis horizontais, con gorra e un pantalón curto verde de deporte, avanzou ata onde se atopaban os seus familiares, ante os que depositou a bolsa coas súas pertenzas, bicou á muller e saudou aos outros dous acompañantes.
A partir dese momento camiñaron cara ao lugar onde aparcaran o vehículo, de cor branca, no cruzamento da antiga estrada nacional 630 coa entrada ao recinto penal.
Apenas falaron entre eles, só á chegada ao coche, cando Santi Potros preguntou, en eúscaro, aos seus acompañantes onde sentaba, e lle responderon que "diante".
Tras deixar atrás a barreira de entrada ao recinto penal, os xornalistas ata alí desprazados rodearon a Potros, aínda que declinou responder ás constantes preguntas que lle fixeron.
Entre elas a de se tiña algunha mensaxe que mandar ás vítimas, á que Santi Potros respondeu cunha mirada fixa e dura, segundo constatou Efe, e tras o que abandonou o recinto penal.
Santi Potros (Lasarte, Gipuzkoa, 1948) entrou a formar parte da organización terrorista en 1968 e oito anos despois ingresou nos comandos Bereziak de ETA político-militar.
Detido en 1987 en Anglet (Francia), o etarra acumulaba en España once sentenzas que suman case 3.000 anos de prisión por atentados con ao redor de 40 asasinados, entre eles os 21 mortos da masacre do Hipercor de Barcelona de 1987 -foi condenado a 790 anos de prisión- ou os 12 gardas civís falecidos un ano antes na praza de República Dominicana de Madrid, polo que foi condenado a 1.920 anos.
Tras dirixir os comandos máis letais de Eta, Santi Potros engrosou a lista de etarras críticos coa banda por mor da ruptura do cesamento do fogo do 30 de decembro de 2006, co atentado na T-4 do aeroporto madrileño de Barajas.
Desde a súa detención en Francia, estivo en prisións galas durante trece anos ata que foi extraditado a España en decembro de 2000. Dous anos despois recibiu a súa primeira condena, 99 anos de cárcere por planificar un atentado contra a sede da Dirección Xeral da Garda Civil en Madrid en 1987.
Xa en España Santi Potros cumpriu pena en prisións de Andalucía ata que foi trasladado en 2009 ao cárcere zaragozano de Zuera e sete anos despois á de Topas (Salamanca) na que permanecía ata o domingo.
En marzo de 2006 a Audiencia Nacional acordou acumular as súas once condenas nunha, e cifrou en 30 anos o cumprimento máximo de privación de liberdade, establecendo a súa excarceración para 2030, aínda que esta data non foi definitiva pois coa derrogación da doutrina Parot a súa saída viuse fixada para 2025.
Con todo, esta data tampouco foi firme, pois obtivo redencións de condena tanto ordinarias como extraordinarias por traballos en prisión e en decembro de 2014 a sección primeira da Sala do Penal da Audiencia decretou a súa excarceración ao descontar o tempo de prisión que permaneceu en cárceres de Francia de acordo cunha normativa europea.
