A pandemia castiga os mozos e dispara os 'ninis' en España

Acción contra el Hambre advirte de que os mozos afrontan un futuro laboral incerto 
Varios jóvenes en una plaza de Barcelona. EP
photo_camera Varios mozos nunha praza de Barcelona. EP

A crise sanitaria ten uns evidentes efectos negativos para os mozos españois. O número de menores de 30 anos que nin estudan nin traballan, os chamados ninis, experimentou unha alza, especialmente en abril. Ese mes, en pleno confinamento, aumentaba un 20,7% respecto ao mesmo período de 2019 e en xullo volvía subir un 17%, segundo datos do programa de Garantía Xuvenil difundidos por Acción contra el Hambre con motivo do Día Internacional da Mocidade. 

A responsable dos programas de empregabilidade da organización, Ana Alarcón, explicou nunha rolda de prensa que os mozos se enfrontan a un futuro laboral incerto polo coronavirus: empregos precarios, salarios baixos, menos horas de traballo, máis expedientes temporais e despedimentos definitivos. "Algúns dos que se atopen agora en desemprego poden converterse en parados de longa duración. A precarización laboral converteuse nun asunto estrutural do noso sistema de traballo", advirte. 

A situación é aínda máis dura, segundo a entidade, entre os mozos de 25 a 35 anos porque se enfrontan a unha nova crise logo da de 2008. Os últimos datos de Garantía Xuvenil mostra que creceu un 17% o número de inscricións respecto ao 2019. "O seu futuro laboral e os seus proxectos de vida, crear unha familia ou comprarse unha casa, volven a estancarse coa crise do coronavirus", asegura a experta. 

Estes datos tampouco melloran entre menores de 25 anos. No segundo trimestre de 2020 a taxa de paro chegou case ao 40%, mentres que no primeiro trimestre situouse no 33% segundo a Enquisa de Poboación Activa (Epa). "Esta subida de 7 puntos reflicte a incerteza existente no mercado laboral á hora de apostar polo talento novo e a carencia de oportunidades á que se enfrontan", expresou Alarcón. 

As persoas de entre 25 e 35 anos enfróntanse á que é xa a súa segunda crise económica

Neste sentido, a experta en emprego engadiu que "nos programas de emprendemento xuvenil de Acción contra el Hambre obsérvanse as innovadoras ideas e iniciativas que propoñen os mozos e isto fai pensar que se perde moito talento e innovación nas empresas españolas ao non proporcionar máis opcións laborais". 

Neste contexto, a situación das mulleres novas é aínda peor. "Elas sofren maior precariedade e pobreza laboral, o cal as sitúa nun peor lugar para afrontar un novo período de crise. Ademais, algúns dos sectores máis afectados, como o comercio, educación, moda, turismo e hostalería, están altamente feminizados". 

Outra das consecuencias da pandemia é o interese dos mozos por emprender o seu propio negocio. En opinión de Ana Alarcón, "isto dános unha idea de como se diminúen as expectativas de emprego por conta allea nun mercado laboral minguado pola crise e abre interese polas posibilidades de emprender por conta propia e buscar opcións locais". 

Ao seu xuízo, os datos non significan, no entanto, que vaia crecer o emprendemento xuvenil dunha forma notable. "Emprender é un camiño longo e pode ser que as circunstancias socioeconómicas destes mozos os obriguen a deixar o seu soño emprendedor ao carón para cubrir as súas necesidades básicas", apunta a experta. 

Experiencias | "O coronavirus veu a agravar unha situación laboral que xa era precaria"
Lucía Cíller, unha nova arquitecta de Murcia, narrou na rolda de prensa a súa experiencia persoal, que a levou a decantarse polo autoemprego logo de loitar por dedicarse á súa profesión, algo que non conseguiu. "Cansada de ter un traballo precioso con moita responsabilidade, pero mal remunerado, cambiei o rumbo e volvín a Murcia para ter unha vida máis tranquila e alí emprender co meu propio negocio de deseño de iluminación e lámpadas artesanais Luzmixtura". 

Esta moza emprendedora constata que o coronavirus "veu a agravar unha situación laboral que xa era precaria en España para os mozos". O seu pensamento é quizais a clave nestes momentos: "Decidir cara a onde ir e que necesita a sociedade e as persoas, no canto de esperar a que o traballo perfecto chame á túa porta, é para min a mellor saída". 

Ida e volta
Outro caso é o de Roberto Mazo, un graduado en Física de 22 anos, que realizaba prácticas en Reino Unido antes da chegada do coronavirus. Ao establecerse o estado de alarma en España decidiu volver e buscar traballo en Madrid. Pero non atopou nada e apostou por ser emprendedor.

"Decidín montar a miña propia empresa, unha app móbil, pero as dificultades que existen representan grandes obstáculos para os mozos. Por iso, tiven que volver exiliarme para traballar", explica. 

Comentarios