O Banco de España avanzou que a economía española podería caer cerca do 20 % no segundo trimestre, o maior retroceso da serie histórica logo da paralización de boa parte da actividade en abril, que afundiu o investimento empresarial, o consumo e o emprego medido en horas traballadas.
No seu informe económico trimestral publicado este xoves, a entidade di que a caída do PIB español intensificouse notablemente no segundo trimestre "ata situarse nunha pinza cuxo punto medio sería un descenso próximo ao 20 % intertrimestral", como consecuencia directa das medidas de contención da pandemia de Covid-19.
O descenso do emprego medido en termos das horas traballadas sería aproximadamente do 20 %, en liña co do PIB.
O Banco de España considera que é a forma máis adecuada de medir a diminución do factor traballo, tendo en conta que a destrución de emprego contívose grazas á utilización dos expedientes de regulación temporal de emprego (Erte), que a peche de maio afectaban a case 3 millóns de traballadores, o 21,3 % dos asalariados.
O gasto dos fogares viuse moi afectado o confinamento
As previsións do Banco de España manteñen a pinza xa avanzada o pasado 8 de xuño que establecía un retroceso do 16 % para un escenario de recuperación temperá e do 21,8 % para un de recuperación gradual.
En ambos os escenarios o esborralle explícase pola contribución negativa da demanda nacional (consumo e investimento), que chegaría a 13,8 puntos no primeiro e a 18,8 puntos no segundo.
O gasto dos fogares viuse moi afectado o confinamento, que tamén levou a mínimos históricos os indicadores de confianza, esborrallou o crédito ao consumo e fixo repuntar con forza a taxa de aforro.
O investimento empresarial probablemente será o compoñente de demanda que máis retroceda durante o segundo trimestre, tras o esborralle da produción industrial de bens de equipo, as vendas deste tipo de bens realizadas polas grandes empresas e as matriculacións de vehículos de carga, entre outros.
A entidade sinala que a incerteza a futuro seguirá sendo elevada mentres non exista unha vacina ou tratamento
Desde a entrada en vigor do estado de alarma (15 de marzo) ata o inicio do proceso de desescalada (4 de maio) o Banco de España estima que a actividade económica habería diminuído ao redor dun 30 %, salvo durante a vixencia da suspensión de actividades non esenciais (30 de marzo-9 de abril), no que calcula que a redución da produción roldaría o 50 %.
Desta forma, o deterioración máis severa da actividade e do gasto tivo lugar no mes de abril, en tanto que a partir de maio os distintos indicadores mostran unha "suavización parcial e gradual" das caídas.
No entanto, a entidade sinala que a incerteza a futuro seguirá sendo elevada mentres non exista unha vacina ou tratamento e o único remedio efectivo sexa o distanciamento físico, o que dificultará o retorno a unha actividade económica completa en ramas como a hostalería ou o lecer.
No ámbito exterior o comercio de bens sufriu a interrupción parcial do transporte de mercancías e a ruptura das cadeas globais de subministracións, en tanto que no caso dos servizos turísticos o cesamento foi case completo, nun contexto de peche das fronteiras e suspensión do tráfico aéreo.
A entidade explica que a recesión en España foi máis profunda que noutros países
Os novos pedidos de exportación suxiren que o punto mínimo dos fluxos comerciais alcanzouse en abril, e que en maio comezaría un certo rebote, en liña coa retirada das medidas de contención.
O sector servizos, máis afectado as medidas de distanciamento social, resentiuse máis que o resto, sobre todo o comercio comerciante polo miúdo, o lecer, a restauración e a hostalería, aínda que tamén se recuperou en maior medida en maio co inicio da desescalada.
Con todo, o seu nivel de actividade segue sendo moi inferior ao previo á crise, como reflexa o feito de que por exemplo na hostalería o 77 % dos asalariados aínda estivese afectado por un ERTE a finais de maio.
A entidade explica que a recesión en España foi máis profunda que noutros países da súa contorna porque o confinamento foi máis estrito, o turismo pesa máis e a taxa de temporalidade do mercado laboral é máis alta, ademais de que contaba cunha menor marxe fiscal para dar resposta á crise.
