Galicia é a segunda comunidade máis envellecida de España
A comunidade rexistra 202 persoas maiores de 64 anos por cada 100 menores de 16
España rexistrou "o maior repunte de envellecemento desde 2014", cun índice que alcanza o 125,7% en 2020 (un 2,4% máis con respecto ao ano anterior). Isto é, hai 125 maiores de 64 anos por cada 100 menores de 16, segundo indica a Fundación Adecco, citando datos do Instituto Nacional de Estadística (INE), e invita a apostar polo "talento senior" para aumentar a competitividade do país.
No conxunto estatal, Galicia sitúase, tras Asturias, como segunda comunidade máis envellecida.
As cifras de España, segundo indica a Fundación, contrastan coas de finais de século XX, pois en 1985 o índice de envellecemento situábase en 46,7%. é a partir do ano 2000 cando España empeza a presentar unha maior proporción de persoas maiores que de mozas e, xa que logo, a ser unha sociedade envellecida.
As comunidades máis envellecidas son Asturias (224%), Galicia (202%) e Castela León (201%) que contan con máis do dobre de poboación maior de 64 anos, mentres que só Ceuta (58%), Melilla (44%) e Murcia (87%) rexistran un índice de envellecemento por baixo do 100%, é dicir, aínda presentan maior proporción de mozas.
Mentres, a Fundación recorda que a taxa de natalidade en España caeu ata o 7,6% en 2019 (7,6 nacementos por cada 1.000 habitantes) e que o número de nacementos o ano pasado foi o máis baixo desde 1941. Pola súa banda, a esperanza de vida continúa crecendo e alcanza hoxe o seu máximo histórico (83,2 anos).
Neste contexto, a Fundación Adecco reabre o debate do talento senior como "única alternativa" para o futuro do país. "Ante cifras de envellecemento de tal magnitude non é de recibo que un 40% das candidaturas dos maiores de 55 anos siga descartándose nos procesos de selección", sinala o director xeral da Fundación Adecco, Francisco Mesonero.
POLÍTICAS "INEFICACES". Neste sentido, precisa que as políticas de discriminación positiva baseadas en bonificacións "demostraron a súa ineficacia" se non van acompañadas de estratexias "de diversidade e inclusión que impulsen un cambio de mentalidade e revaloricen verdadeiramente o talento senior".
Ao mesmo tempo, indica que as políticas activas de emprego son "o instrumento crave para que as persoas maiores actualicen as súas competencias e poidan competir no mercado con garantías".
Segundo sinala, calcúlase que en 2030 os maiores de 65 suporán o 30% da poboación, fronte ao 18% actual. Neste momento, cando empecen a xubilarse en masa os babyboomers (nacidos entre 1958 e 1977), "unhas cohortes sensiblemente máis reducidas deberán soportar o custo da atención das pensións e os seus coidados sociosanitarios".
En concreto, apunta que a relación cotizante-pensionista pechou 2019 cunha cifra de 2,2. "Este valor mínimo non garante, no curto prazo, a sustentabilidade do sistema de pensións e esixe dar resposta urxente a retos como a cronificación sistemática do desemprego entre algúns segmentos da poboación, o desenvolvemento de novos nichos de mercado ou o impulso de incentivos fiscais e laborais que impacten nas familias e estimulen a natalidade", afirmou Mesonero.
Tamén advirte da necesidade de estimular "a participación dos segmentos da poboación ata agora máis inactivos (mulleres, persoas condiscapacidad, etcétera), para equilibrar a falta de substitución xeracional e estimular, ao mesmo tempo, a inclusión e igualdade de oportunidades dos máis vulnerables"
No conxunto estatal, Galicia sitúase, tras Asturias, como segunda comunidade máis envellecida.
As cifras de España, segundo indica a Fundación, contrastan coas de finais de século XX, pois en 1985 o índice de envellecemento situábase en 46,7%. é a partir do ano 2000 cando España empeza a presentar unha maior proporción de persoas maiores que de mozas e, xa que logo, a ser unha sociedade envellecida.
As comunidades máis envellecidas son Asturias (224%), Galicia (202%) e Castela León (201%) que contan con máis do dobre de poboación maior de 64 anos, mentres que só Ceuta (58%), Melilla (44%) e Murcia (87%) rexistran un índice de envellecemento por baixo do 100%, é dicir, aínda presentan maior proporción de mozas.
Mentres, a Fundación recorda que a taxa de natalidade en España caeu ata o 7,6% en 2019 (7,6 nacementos por cada 1.000 habitantes) e que o número de nacementos o ano pasado foi o máis baixo desde 1941. Pola súa banda, a esperanza de vida continúa crecendo e alcanza hoxe o seu máximo histórico (83,2 anos).
Neste contexto, a Fundación Adecco reabre o debate do talento senior como "única alternativa" para o futuro do país. "Ante cifras de envellecemento de tal magnitude non é de recibo que un 40% das candidaturas dos maiores de 55 anos siga descartándose nos procesos de selección", sinala o director xeral da Fundación Adecco, Francisco Mesonero.
POLÍTICAS "INEFICACES". Neste sentido, precisa que as políticas de discriminación positiva baseadas en bonificacións "demostraron a súa ineficacia" se non van acompañadas de estratexias "de diversidade e inclusión que impulsen un cambio de mentalidade e revaloricen verdadeiramente o talento senior".
Ao mesmo tempo, indica que as políticas activas de emprego son "o instrumento crave para que as persoas maiores actualicen as súas competencias e poidan competir no mercado con garantías".
Segundo sinala, calcúlase que en 2030 os maiores de 65 suporán o 30% da poboación, fronte ao 18% actual. Neste momento, cando empecen a xubilarse en masa os babyboomers (nacidos entre 1958 e 1977), "unhas cohortes sensiblemente máis reducidas deberán soportar o custo da atención das pensións e os seus coidados sociosanitarios".
En concreto, apunta que a relación cotizante-pensionista pechou 2019 cunha cifra de 2,2. "Este valor mínimo non garante, no curto prazo, a sustentabilidade do sistema de pensións e esixe dar resposta urxente a retos como a cronificación sistemática do desemprego entre algúns segmentos da poboación, o desenvolvemento de novos nichos de mercado ou o impulso de incentivos fiscais e laborais que impacten nas familias e estimulen a natalidade", afirmou Mesonero.
Tamén advirte da necesidade de estimular "a participación dos segmentos da poboación ata agora máis inactivos (mulleres, persoas condiscapacidad, etcétera), para equilibrar a falta de substitución xeracional e estimular, ao mesmo tempo, a inclusión e igualdade de oportunidades dos máis vulnerables"
