España revive a frustración

España rememorou a frustración nun Mundial no estadio Luzhniki de Moscova, eliminada nos penaltis en oitavos de final, lonxe das expectativas, sen o fútbol que a fixo enorme e imparable para os seus rivais non fai moito e aos tombos por un torneo no que xa había bordado o precipicio.

Capaz de rebelarse contra as adversidades fronte a Portugal (3-3), liquidou de rebote o duelo con Irán (1-0) e salvou a última hora a derrota ante Marrocos (2-2), irrecoñecible en ambos os duelos; no momento definitivo, insistiu e insistiu, pero sen éxito contra Rusia. Controlou sen profundidade e marchouse pola porta de atrás do Mundial nos penaltis, con fallos de Koke e Iago Aspas.

A selección española xa se parece case en nada a aquela que cegou ao mundo cun ciclo impactante e inigualable na historia, de dous títulos europeos e un mundial consecutivo de 2008 a 2012. Xa non é aquel campión. Nin ten o seu fútbol nin a súa pegada nin a súa determinación. Non a ten desde hai tempo, desde Brasil 2014.

España non caeu en ningún dos seus últimos 24 encontros, con 15 triunfos e oito empates

18 de xuño de 2014. Estadio Maracaná. Río de Janeiro. España fora eliminada por Chile no Mundial 2014 (2-0), no que defendía o título de campión. En só dous partidos estaba fóra. Andrés Iniesta: "é unha decepción moi grande para nós e para a xente. O golpe é moi forte por todo. Pésanos moitísimo".

27 de xuño de 2016. Estadio Saint Denis. París. Eurocopa 2016. España é dobregada en oitavos de final de forma incontestable por Italia (2-0). Gerard Piquei: "Non temos o nivel de hai uns anos cando eramos campións de Europa e do Mundo. Esta eliminación serve para pornos no noso sitio". Autocrítica sen escusas.

1 de xullo de 2018. Estadio Luzhniki. Moscova. España despídese do Mundial 2018 en oitavos de final. Foi mellor. Pero é un fracaso. Non hai matices cando un firme favorito vaise axiña que fose do torneo, que se atopou por deméritos alleos o primeiro posto o pasado luns e que perdeu cando parecía que levantaba o voo.

España caeu definitivamente contra Rusia. O anfitrión, un desafío insuperable para ela cada vez que llo cruzou xa sexa nunha Eurocopa ou un Mundial, xa polas dez ocasións, sentenciou unha realidade que xa ofrecera síntomas, demasiados, pero que ninguén dentro da selección quería crer ata este domingo.

O equipo contraatacou ás críticas dos medios de comunicación, coa maior énfase Thiago Alcántara; insistiu nos números, nos 23 partidos invicto en dous anos, con 15 vitorias e oito empates, con goles en cada un deses encontros; e apelou ao seu talento, as súas condicións ou a súa personalidade para armar a reacción.

Falou moito "de autocrítica". Foi a palabra máis repetida quizá de portas para fóra desde o 'cuartel xeral' de Krasnodar despois do 2-2 do pasado luns ante Marrocos, enfocada á defensa, a unha serie de erros considerados puntuais. Non a plasmou coa rotundidade esperada e requirida sobre o céspede este domingo.

Non valeu nin o xiro no once deste domingo desde o banco. Fernando Hierro, que asumiu o cargo apenas dous días antes do debut, co despedimento fulminante de Julen Lopetegui polo anuncio da súa fichaxe por parte do Real Madrid, primeiro apelou á continuidade da idea; despois, este domingo, tomou decisións no once.

Ata entón, Ferro apostara firmemente, incluso contra o rendemento, por un 'dez' tipo (David de Gea; Dani Carvajal, Sergio Ramos, Gerard Piquei, Jordi Alba; Sergio Busquets; Andrés Iniesta, David Silva, Isco Alarcón; e Diego Costa) ao que engadiu unha variable en cada encontro, un retoque nada máis, a pesar do apurado 0-1 ante Irán ou do decepcionante 2-2 con Marrocos.

Este domingo, incluíu tres cambios, o previsible de Koke Resurrección por Thiago Alcántara para rearmar o medio centro xunto a Sergio Busquets, pero engadiu dous máis inesperados: por unha banda contou con Nacho Fernández, goleador ante Portugal, para fortalecer defensivamente o lateral dereito en lugar de Dani Carvajal; por outro, quitou a Andrés Iniesta para desbordar con Marco Asensio.

España, ao contrario que ante Portugal e Irán, tamén golpeou primeiro no marcador, por medio do propio Asensio nun lanzamento de falta que terminou en gol en propia porta, e ao contrario que fronte a Marrocos foi o controlador absoluto do partido, salvo no penalti de Gerard Piquei e no empate (1-1).

Realmente, nin sequera perdeu o partido, definido nos penaltis. Non caeu en ningún dos seus últimos 24 encontros, con 15 triunfos, oito empates, 74 goles a favor e 17 en contra en dous anos, desde a eliminación en oitavos da Eurocopa 2016, na que sentiu a mesma sensación de fracaso que este domingo en Rusia 2018.