Os Pendellos ou a memoria dos sabores

Comensales en Os Pendellos de Chantada (Foto: EPL)
Comensais nos Pendellos de Chantada (Foto: EPL)

Hai casos nos que a hostalería non se limita á prestación dun servizo, senón que responde a unha filosofía, a unha forma de facer que lle dá personalidade propia a un proxecto. O restaurante Os Pendellos, que rexenta o chantadino Roberto Iglesias, ten ese sabor de recuperación da tradición. Situado nos restaurados alpendres do campo da feira de Chantada, mantén vivo o espírito feiral. O polbo á feira é o prato estrela, aínda que tamén degusta noutras preparacións, como á prancha e encebolado. Chaman tamén a atención as croquetas de polbo e de xamón.

O cefalópodo prepárase á vista do cliente, en potas de cobre. Os exemplares, de gran tamaño, se desconxelan e despois lávanse nunha formigoneira, onde a presión continua da auga sácalles a area a esas pezas procedentes do caladoiro marroquí.

A carne ao caldeiro, servida con tiras de pemento e un chorriño de aceite, é outro prato moi demandado, xunto á carne richada. A oferta tradicional complétase co bacallau ao estilo ribeirao. O peixe leva un rustrido de cebola, pemento e allo. O local está incluído na ruta do viño da Ribeira Sacra, polo que a elección é obrigada, aínda que entre as 70 referencias da carta hai caldos doutras denominacións galegas e incluso algúns estranxeiros.

A torta caseira de queixo ao forno, a tradicional de améndoa ou o brazo de xitano dunha panadería local son tres exquisitas opcións para rematar unha comida pola vella.

Os Pendellos comezou xa a tempada dos cocidos. O que máis me chamou a atención, ademais da sabia repartición de produtos nas bandexas, é a inclusión no menú do ‘chourizo ceboleiro' xunto ao convencional, e da castaña de Chantada, cuxo sabor lixeiramente doce contrasta co salgado da carne. Son castañas comercializadas pola firma chantadina Naiciña. No canto de butelo, Roberto Igrexas opta pola androlla.

Os Pendellos ten as mesas corridas, con capacidade para dez comensais. É un lugar ideal para as familias, xa que está rodeado por unha ampla zona verde onde poden xogar os máis pequenos, mentres os maiores gozan da sobremesa.

A súa aposta gastronómica atrae os fins de semana a xentes de Lugo, Ourense e do veciño municipio de Lalín que buscan a autenticidade dos seus pratos.

Roberto Iglesias repite unha fórmula similar na cafetería Capitol, que pretende ser un espello do antigo Café Capitol, un dos referentes da vida chantadina dos anos 50 e 60. O novo local invita o ambiente de faladoiro e unha atención detallista. é un espazo agradable para tomar un viño, un chocolate ou gozar da carta de xeados da casa.

O establecemento, restaurado en madeira, ampliouse hai dous anos co local dunha vella ferraxería anexa. Os antigos caixóns de carpintería, o mostrador e algunhas pezas que o adornan danlle a este espazo un aire de museo. Para completar o proxecto, Iglesias promoveu a empresa de turismo activo Que nin Diola, expresión moi usada outrora cando nos preguntaban se o pasamos ben. É unha fórmula ideal para practicar sendeirismo, kaiak ou bicicleta de montaña e, de paso, incluír no paquete unha visita á Adega Vía Romana, unha degustación maridada con viños ou unha suculenta comida.

Comentarios